|
 Muallim NACİ (1850-1893)
1850 yılında İstanbul' da doğdu. Asıl adı Ömer'dir. Babasının ölümü üzerine dayısının yanına Varna'ya gitti. Medrese öğrenimi gördü. Varna Rüştiyesi’nde öğretmenlik yaptı. Sait Paşa’nın özel kâtibi olarak Rumeli ve Anadolu’nun birçok kentini dolaşti. Ilk şiirlerini 1867’den başlayarak yazdi. "Naci" takma ismini kullandi. Istanbul’a geldi. Memuriyetten ayrıldı. Tercüman-ı Hakikat gazetesinin edebiyat sayfasını yönetti. Saadet, Tarik, Mürüvvet, Mirsad, İmdadü’l Midad gazeteleriyle, kendi çıkardığı Mecmua-i Muallim dergisinde yazılarını sürdürdü. Galatasaray Lisesi ve Mekteb-i Hukuk’ta edebiyat dersleri verdi. 13 Nisan 1893'da öldü.
Yeni edebiyatın ağırklık kazanması sonucu eski edebiyatın temsilcisi sayıldı. Recaizade Mahmut Ekrem ve çevresindeki genç şairlerle giriştiği tartışmalar, döneminde Türk edebiyatına yeni bir soluk getirdi. Aruzu ustalıkla kullandı. Ama diğer nazım biçimleriyle de yazılar yazdı. Servet-i Fünûncuları etkiledi. Şiirinin yanında edebiyat tarihi ve sözlük çalışmalarıyla da ilgi çekti. Victor Hugo, S. Prudhomme, Alphonse de Musset ve Emile Zola’dan Türkçe’ye çeviriler yaptı.
Yapıtları (şiir) :
Terkib-i Bend-i Muallim Naci
Ateşpare (1883)
Şerâre (1884)
Fürûzan (1885)
Sümbüle (1889)
Yadigâr-ı Naci
|
