|
 Enver GÖKÇE (1920-1981)
1920’de Erzincan’ın Kemaliye ilçesi, Çit Köyü'nde doğdu. Ailesi zor koşullarda Ankara'ya göç etti. Ankara'da Hüseyin Avni İlkokulunu, Cebeci Ortaokulunu ve Gazi lisesini bitirdi. Yüksek öğrenimini Ankara Universitesi Dil ve Tarih-Cografya Fakultesi Türk Dili ve Edebiyati Bölümünde tamamladı. İstanbul Kadırga Öğrenci Yurdunda yoneticilik yaparken ceza yasasinin 141. maddesine aykiri eylemde bulunma saviyla tutuklandi, hukum giydi. 7 yıl hapis, ardından 3 yıla yakın Çorum'da sürgün cezası çekti. Hapis ve sürgün yıllarından sonra Ankara'ya döndü ve gazetelerde düzelticilik, serbest yazarlık yaptı. Bir süre doğduğu köye çekilen Gökçe, 1977'de tedavi için Bulgaristan'a gitti. Dönüşünde tekrar Ankara'ya yerleşip çeviriler yaptı.Son gunlerini Ankara'da Seyran Bağları Huzurevinde geçirdi. 19 Kasim 1981'de öldü.
Türk şiirinde,"Acılı Kuşak" olarak anılan 1940 Toplumcu-Gerçekci kuşağının önde gelen temsilcileri arasında yer aldı. İlk şiirleri Ülkü dergisinde yayımlandı. üniversite öğrenciliği sırasında Ant dergisi'ni yönetti. -Ankara'da on sayı çıktı- Şiirleri ve yazıları; Yurt ve Dünya, Ant, Gün, Söz, Yağmur ve Toprak, Yeryüzü dergilerinde görüldü. Pablo Neruda’dan da şiirler çevirdi. Halk şiirinin dil olanaklarını ustaca kullanarak yerel sözcüklerle örülmüş eserleriyle özgün bir şiire ulaştı. Yaşamıyla birleşen olayları, duyarlıkları içten ve acılı bir sesle genellikle kısa dizeler halinde işledi. Bazı şiirleri Ahmet Kaya tarafından bestelendi.
Yapıtları :
Dost Dost İlle Kavga (1973)
Panzerler Üstümüze Kalkar (1977)
Şiirler (1982)
Eğin Türküleri (1982)
Enver Gökçe-Bütün Şiirleri (1997) |
