 Cahit Sıtkı TARANCI (1910-1956)
4 Ekim 1910 tarihinde Diyarbakır'da doğdu. Asıl adı Hüseyin Cahit’tir. İlkokulu Diyarbakır'da tamamladı. İstanbul'a Saint Joseph Lisesi'nin orta kısmını bitirdi ve lise öğrenimini Galatasaray Lisesi'nde tamamladı. İstanbul'da Mülkiye Mektebi'nde ve Yüksek Ticaret Okulu'nda okudu. Öğrenimini tamamlamak için Paris'te gitti. Paris Radyosu'nda Türkçe yayınlar spikerliği yaptı. 2. Paylaşım Savaşı sırasında yurda döndü. Anadolu Ajansı, Toprak Mahsulleri Ofisi ve Çalışma Bakanlığı'nda çevirmen olarak çalıştı. 1954 yılında felç geçirdi. 1956 tarihinde tedavi için gittiği Viyana (Avusturya)'da öldü.
Fransız şairlerinden, özellikle Baudelaire ve Verlaine'den etkilenmiştir. Şiirlerinde 'Sanat için sanat' ilkesine bağlı kaldı. Vezin ve kafiyeden kopmadı, açık ve sade bir üslubu vardır. Hece ölçüsünün olanaklarını genişletti. Çoğu gerçeğe bağlı olan mecazları, derin, karışık ve şaşırtıcı değildir. Uzak çağrışımlara ve hayal oyunlarına pek itibar etmemiştir. Zaman zaman bazı imaj ve sembollere başvurmuştur. İçtenlik, yalınlık ve akıcı bir söyleyişin egemen olduğu; aşk, doğa sevgisi, geçmiş, ölüm, özlem, yalnızlık, yaşama sevinci gibi izleklerin işlendiği şiirlerinde şairanelikten ve şiirsellikten vazgeçmedi.
Yapıtları:
Ömrümde Sükût (1933)
Otuz Beş Yaş (1946)
Düşten Güzel (1952)
Sonrası (1957, ölümünden sonra)
Bütün Şiirleri (1983) Otuz Beş Yaş Şiirleri, 1983, Hazırlayan Asım Bezirci, "Bütün Şiirleri" adıyla önce Varlık Yayınlarından daha sonra Can Yayınlarından çıkarken adı "Otuz Beş Yaş Bütün Şiirleri" diye değiştirilmiştir.
Peyami Safa Hayatı ve Eserleri (1940)
Ziya'ya Mektuplar (1957, ölümünden sonra)
Düzyazı:
Ziya'ya Mektuplar (1957 - Z.O. Saba'ya yazdığı mektuplar).
Sairin gazetelerde kalmış 22 öyküsünü Selahattin Öner toplamıştır: C.S. Tarancı'nın Hikâyeciliği ve Hikâyeleri (1976).
Ödülleri:
1946 Cumhuriyet Halk Partisi Şiir Yarışması
|
