|
 Abdülkadir BULUT (1943-1985)
1943'te İçel’in Anamur ilçesine bağlı Akine köyünde doğdu. İlk ve ortaokulu Anamur'da tamamladı. Anamur Ortaokulu'nu bitirdikten sonra Akşehir İlköğretmen Okulu’na kaydoldu. 1961 yılında buradan mezun oldu ve ilkokul öğremenliğine başladı. Anamur, Kırıkhan ve İstanbul'da öğretmenlik yaptı. Anamur'da öğretmenlik yaptığı dönemde 'sol' propagandası yaptığı gerekçesiyle Bakanlık emrine alındı ve mahkemeye verildi. 1967'de aklandı, ancak görevine döndürülmedi. Danıştay'da açtığı davayı kazanarak görevine döndü. 1971'de yeniden tutuklandı. Özgür kaldığında İstanbul'a sürgün edildi. 8 Ağustos 1985'de Silifke'den Anamur'a giden dolmuş-minibüsün kapısının açılması sonucu minibüsten düşerek öldü.
Yazın dünyasına şiirle giriş yaptı. Şiirleri 1960’tan itibaren Varlık, Türk Dili dergisinde yayımlanmaya başladı. Poetikasını 1970’li yıllardan sonra yazdığı şiirleriyle oluşturdu. Milliyet Sanat dergisinin açtığı "1974'ün En Başarılı Genç Şairi" yarışmasında "1974'ün övgüye değer şairlerinden" birisi olarak ödül aldı. İlk şiir kitabı "Tek Başına Değilsin" 1976'da yayınlandı. Behçet Necatigil etkisindeki bu şiirler, özenli işçiliği ve lirik anlatımıyla dikkat çekti. İkinci kitabı "Acılar Yurdumdur"daki şiirlerde olayları toplumcu gerçekçi bir bakış açısıyla ve konuşma havasında yansıttığı görüldü. Şiirlerinde folklor öğelerinden, Türkmen oymaklarının ağıt ve türkülerinden de esinlendi. Doğa betimlemelerinden ve gündelik nesnelerin görüntülerinden yola çıkarak hüzünlü ve nostaljik bir ruh durumunu yansıttı.
Yapıtları:
Sen Tek Başına Değilsin 1976
Acılar Yurdundur 1981
Kahveci Güzeli (çocuk şiirleri) 1981
Yakımlar 1982
Gözyaşları da Çiçek Açar 1983
Sen Tek Başına Değilsin II 1984
Yurdumun Şiir Defteri 1985
Ülkemin Şiir Atlası 1987 (Bütün şiirleri ölümünden sonra)
Roman:
Üveyikler Göçerken (çocuk romanı) 1981
|
