|
 Şair EŞREF (1847- 1912)
13 Temmuz 1847'de Kırkağaç'ın (Manisa) Gelenbe kasabasında doğdu. Asıl ismi Mehmet Eşref'tir. İlköğrenimini Gelenbe'de tamamladı. Manisa'da Hatuniye Medresesi'nde Arapça ve Farsça öğrendi. Özel öğretmenlerden matematik, tarih dersleri aldı. Manisa Vilayeti Tahrirat Kalemi'nde memur olarak göreve başladı. Turgutlu, Akhisar ve Alaşehir'de mal müdürlüğü yaptı. Fatsa kaymakamlığına atandı. Birçok ilçede çalıştıktan sonra Gördes Kaymakamlığı'na getirildi. Burada gördüğü yolsuzlukları şiirleriyle hicvedince bir yıl hapse mahkum edildi. 1903'te Mısır'a kaçtı. Bir süre Fransa, İsviçre ve Kıbrıs'ta yaşadı. Tekrar Mısır'a döndü, "Curcuna" isimli mizah dergisinde yazılar yazdı. 2'nci Meşrutiyet ilan edildikten sonra İstanbul'a geldi. Adana vali yardımcılığı görevindeyken emekliye ayrılıp Kırkağaç'a yerleşti. 22 Mayıs 1912'de Gelenbe'de öldü.
Türk edebiyatının hiciv ustasıdır. Hicviyelerini daha çok gazel, kaside, muhammes ve özellikle kıtalar biçiminde yazdı. "Eşref" ve "Musavver Eşref" isimli mizah dergilerinde başyazarlık yaptı.
Yapıtları:
Deccal (2 cilt, 1904-1907
İstimdad (1905)
Şah ve Padişah (1906)
Hasbihal yahut Eşref ve Kemal (1908)
İran'da Yangın Var (1908)
Şair Eşref Külliyatı (Ölümünden sonra, 1928)
|
