|
 Asaf Halet ÇELEBİ (1907-1958)
27 Aralık 1907’de İstanbul’da doğdu. Galatasaray Lisesi’nde eğitim gördü. Kısa bir süre Sanayi-i Nefise Mektebi’nde öğrenim gördü. Babasından Fransızca ve Farsca, Mevlevi Şeyhi Ahmet Remzi Dede (Akyürek) ile Rauf Yekta Bey’den musiki ve nota dersleri aldı. Adliye Meslek Okulu’ndan mezun oldu. Üsküdar Adliyesi Ceza Mahkemesi'nde zabıt katipliği, Osmanlı Bankası ve Devlet Deniz Yolları İşletmesi'nde memurluk yaptı. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü kitaplığında görevliyken yaşamını yitirdi. 15 Ekim 1958’de yine İstanbul’da öldü.
Önceleri rubailer yazdı, daha sonra modernist bir şiir anlayışını benimseyerek, serbest nazımlı şiirlerinde kişiliğini buldu. Klâsik edebiyatımızla Fars ve doğu edebiyatını da iyi bilen, şair, doğu ve batı kültürünü sentezleyip soyut bir alem yarattı, masal ve tekerleme dilinden yararlanarak sezgiye dayalı, farklı şiirler yazdı. Şiirleri; Ses, Küllük, Hamle, Sokak, Uyanış, Servet-i Fünun, Türk Sanatı dergileri ile Gün gazetesinde yayımladı. Mevlâna, Molla Câmi, Naima, Ömer Hayyam üzerine kitaplar yazdı, Eşrefoğlu Divanı’nı ve ‘Divan Şiirinde İstanbul’ adlı antoloji yayımladı.
Yapıtları:
Şiir:
He (1942)
Lâmelif (1945)
Om Mani Padme Hum (1953, ölümünden sonra 1983)
Araştırma:
Mevlâna (1940)
Molla Câmi (1940)
Eşrefoğlu Divanı (1944)
Naima (monografi, 1953)
Ömer Hayyam (1954)
Divan Şiirinde İstanbul (antoloji, 1953)
|
