|
GENÇ KALEMLER
Mehmet Emin Yurdakul "Türkçe Şiirler" (1899) adlı kitabıyla hareketin ilk öncülerindendir. Mehmet Emin Yurdakul’un çıkışı, ancak II. Meşrutiyet’te bilinçli bir çizgiye oturdu ve bir akım niteliği kazandı. Milli Edebiyat adıyla anılan bu akımı başlatanlarsa, Selanik’te çıkardıkları Genç Kalemler dergisiyle Ömer Seyfettin, Ali Canip Yöntem ve Ziya Gökalp’tir.
Selanik’te Nisan 1911’de yayımlanan Genç Kalemler, daha önce yayımlanan Hüsn ve Şiir adlı derginin devamıdır. Genç Kalemler’in ilk sayısında yer alan "Yeni Lisan" başlıklı imzasız yazı Ömer Seyfettin’ce yazıldı. Dilde özleşmenin savunulduğu yazıda, ulusal bir yazın oluşturabilmek için önce ulusal bir dilin gerekliliği üzerinde duruluyor, dilde yalınlaşma, Türkçe yazma ve edebiyatın halka indirilmesi görüşünü savunuluyordu. Derginin sonraki sayılarında da "Yeni Lisan" genel başlıklı yazılar sürdü. Beşinci sayıdan başlayarak yazıların altındaki soru imi yerine "Genç Kalemler Tahrir Heyeti" imzası konulmaya başlandı.
Başlangıçta Ömer Seyfettin ve Ali Canip Yöntem’in çabalarıyla çıkarılan derginin etkinliği Ziya Gökalp’ın da katılmasından sonra artı. Genç Kalemler dergisi çevresinde toplanan şair ve yazarlar, milli edebiyat akımını ve "Türkçülüğü" benimsediler. Ziya Gökalp’in "Turan" adlı şiirini Tevfik Serdar takma ismiyle bu dergide yayımlaması büyük yankı uyandırdı.
Milli Edebiyat yolundaki ilk örnekler, kuşkusuz akımı başlatanlarca verilir. İlkeler bellidir: Dilde yalınlık, halk yazını şiir biçimlerinden yararlanma ve hece ölçüsü, konu seçiminde yerlilik. Çok önemli bir yenilik de, daha yüzyılın başında Mehmet Emin Yudakul’un gerçekleştirdigi şiirin Istanbul dişina çikmasi, Anadolu’ya açılması olgusudur. Nabizade Nazım, bunu gerçekçi bir ürün ortaya koyabilmek amacıyla Karabibik’te yapmış, ama bu deneme orada kalmıştır.
Başyazarlığını Ali Canib Yöntem’in yaptığı dergi çevresinde toplanan yazarlar Ömer Seyfeddin, Ziya Gökalp, Tevfik Fikret, Ali Naci, Nabizade Nazım, Kazım Nami Duru, Celal Sahir Erozan, Hamdullah Suphi Tanrıöver, Enis Avni ve Hüseyin Siret’tir.
|
