|
 "Zenginlerin öyküsü olduğuna inanmıyorum"
Hüseyin Peker ile söyleşi
Ali Pektaş
Necatigil Şiir Ödülü, bu yıl 'Tek Vuruş' (YKY) adlı kitabıyla Hüseyin Peker'e verildi. 9 Nisan'da, Doğan Hızlan'ın başkanlığında toplanan seçiciler kurulu, Hüseyin Peker'i 'hayatın gündelik ayrıntılarını şiirleştirmede gösterdiği ısrar vebaşarı' dolayısıyla ödüle değer buldu.
Peker, geçtiğimiz çarşamba günü düzenlenen bir törenle ödülünü aldı. Yüzü sıkça edebiyat perdesine yansımayan Peker, tek başına İzmir'de yaşıyor. Şair kimliğiyle tanınmasına rağmen yayımlanmış üç romanı var. Şair Haydar Ergülen, onun için, "Bazı adlar vardır, yıllar yılı sizde yaşar. Çok eskiden birkaç şiirini okumuşsunuzdur, sonra uzun süre rastlamazsınız hiçbir yerde; ama unutmazsınız, bir yerlerden çıkıp gelip bir sürpriz yapacağını bilirsiniz." diyor. Peker, Necatigil Ödülü'nü alarak böyle bir sürpriz yaptı. Kendini 'İkinci Yeni' kuşağına yakın gören Peker, edebiyat dünyasına bir başyapıt bırakmak istiyor, yalnızlığı ve acı çekmeyi sevdiğini söylüyor.
Necatigil Şiir Ödülü, bu yıl 'Tek Vuruş' (YKY) adlı kitabıyla Hüseyin Peker'e verildi. 9 Nisan'da, Doğan Hızlan'ın başkanlığında toplanan seçiciler kurulu, Hüseyin Peker'i 'hayatın gündelik ayrıntılarını şiirleştirmede gösterdiği ısrar vebaşarı' dolayısıyla ödüle değer buldu.
Edebiyat dünyasına genç yaşta girenlerden değilsiniz. Ayrıca bir görünüp bir kayboluyorsunuz...
Evlilik ve iş hayatı arasında edebiyatta asıl yapmak istediğimi yapamadım. Yazarken iddialıyım, insanlara bir mesaj vermek istiyorum. 80'lerdeki ikinci dönüşüm kısa oldu. 90'lı yıllarda emekli olduktan sonra, "Artık sadece edebiyatla uğraşacağım." dedim. Okumaya ve eksiklerimi tamamlamaya başladım.
Şair kimliğinizle tanınmanıza rağmen yayınlanmış üç romanınız var. Edebiyattan beklentiniz ne?
Benim derdim has eserler bırakmak. En azından birkaç tanesinin unutulmayan eserler olması azmiyle yazıyorum. Büyük bir şairim, yazarım demiyorum. Ama bir şeyler görün diye yazıyorum. Ne derece başarılıyım? O okurun yargısı.
Şiirlerinizde bir şeyleri değiştirmek istiyor gibisiniz...
Şiirde birtakım teknikler deneyerek çağrışım patlamaları yaratmak gerektiğini düşünüyorum. Şairin işi değiştirmek. Öyle farklı teknikler, imgeler, biçimler oluşturacaksınız ki, çok az kelimeyle anlamda önemli yerlere varacaksınız.
Şiir dilinizde uzun sözler ve kelime yoğunluğu dikkat çekiyor. Bu bir şair için kusur sayılabilir mi?
Konuşkan bir insanım, galiba şiirimde de bol çene yapıyorum. Bunu yaparken de amacıma ulaşmaya çalışıyorum. Belki yığmalara fazladan rağbet ettiğim söylenebilir, ama bu da bir yöntem.
Romanlarınızda ne olağanüstü başlangıçlar, ne de sürprizler yer alıyor. Bu kadar gerçekçi olmaya sizi iten nedir?
Bunun birazını 'doğrucu Davut' olarak niteleyebilirsiniz. Sadece gerçekçi olmakla yetinmiyorum, düşünce de ele alınmalı, felsefi olarak yazar her türlü olayın karşısında hesaplaşmalı. Yoksulları ele alışımın nedeni, Anadolu'da çok yoksul olması. Zenginlerin anlatılacak hiçbir şeyi yok. Onların öyküsü olduğuna inanmıyorum.
'Gündelik ayrıntıları şiirleştirmede gösterdiğiniz başarı' dolayısıyla ödül aldınız. Gündelik ayrıntılar bu hayatları takibiniz sonucunda mı ortaya çıktı?
Sürü insanı olarak tabir edilen yoksul insanın çok daha derin yerlere varan insan olduğunun hesabını yapıyorum. Burjuva insanı hiçbir şeyi araştırmaz, gazeteyi bile okumuz. Sadece bir şeyleri satın alır ve naylona koyar, sevgilerini bile naylon torbanın içinde buzdolabına poşetler. Ama yoksul insanların öyküsü çok daha sıcak, çok daha yüreği kabarık. Büyümek isteyen bir şey yoksul.
Hüseyin Peker adı edebiyat dünyasına pek yansımıyor. Bunun tek nedeni İstanbul dışında yaşıyor olmak mı?
Türkiye'de başını kurtaran kaptan hesabı çok yazar var. Benim tek derdim büyük yapıt üretebilmek. Bırakın beni anmasınlar, aramasınlar. Ama eserlerim kalırsa ne mutlu bana. Kitap fuarlarında on defa görünmekle yazar veya şair olunmuyor. Samuel Backett gibi bir dağın başında tek başına yaşayan bir insanım. Acı çekmekten hoşlanan bir insanım. Çok mutluyken şiir yazılmayacağını düşünüyorum. Mesela şimdi ödül aldım, şiir yazamam. Şiir yazmak için yalnız ortamlara çekiliyorum. Dağ başındaki yerlere, trenle uzak yerlere gidiyorum.
Kendinizi bir şair olarak Türk şiirinin neresine koyuyorsunuz?
'İkinci Yeni'nin ozanlarını çok seviyorum. Onların uzağında duramıyorum. İkinci Yeni'den sonra hangi şair bize bu şairlerden ileri gitmek hazzını tattırdı? Yok bugün Edip Cansever, Cemal Süreya gibi şiir yazan. Keşke onların yolunda olabilsem.
Her şairin ustaları olur. Sizin şiirdeki ustalarınız kim?
İkinci Yeni'nin tüm şairlerini sayabilirim; Edip Cansever, Turgut Uyar, Cemal Süreya, Behçet Necatigil, Sezai Karakoç. Tabii ki, Hilmi Yavuz. Sonraki şairlerden iki-üç ismin önemsenmesi gerektiğini düşünüyorum. Bunlar, Ahmet Erhan, Küçük İskender, Ataol Behramoğlu ve Haydar Ergülen. Daha başka isimler de var; fakat bunların ön planda zikredilmesi gerekir. Fakat yazmak için yazanlar da çok fazla.
Ödül tartışmaları konusunda içim rahat
Ödül tartışmaları benim dışımda gelişen bir olay. Böyle önemli bir ödülde jürinin kitap üzerindeki tarihlerle ilgilenmeyeceği kanaatindeyim. Jüri kitabımı severek oy verdi. Bu açıdan içim rahat. Bu ödül daha sıkı şiirler yazmak için bana itici bir kuvvet olacak. Daha iyi şiirler yazmak istiyorum, tabii yaşanacak ömrüm kalmışsa.
21 Nisan 2007, Cumartesi
Zaman Gazetesi
|
