|
İstiare:
Eğretileme de denir. Teşbih gibi benzetme sanatıdır ancak ondan farkı benzeyen ve benzetilenden birinin söylenmemesiyle yapılmasıdır. Bir sözcüğü kendi anlamı dışında kullanarak veya bir varlığı, nesneyi ya da kavramı benzediği başka şeylerin adıyla anarak söyleme sanatına istiare denır.
İstiarede, benzeyen veya benzetilenden sadece birisi kullanılır. Benzetilen kullanılarak yapılmış ise açık istiare, benzeyen kullanılarak yapılmış ise kapalı istiare denir. Benzeyen ve benzetilen öğelerinden yalnızca birisiyle çok sayıda benzerliği sıralayarak yapılan istiareye ise yaygın istiare denir.
Örnek
Dağın eteği, masanın gözü…
Burada etek ve göz sözcükleri kendi anlamları dışında kullanılmışlardır.
“Can kafeste durmaz uçar”
Bu dizede can sözcüğü kuşa benzetilmektedir.
Ağaçların boynu bükük kalmış.
Burada ağaçlar boynu bükük insanlara benzetilmiş,
|
