Ozan EREN - SON ve BAHAR
Duygu Şen’in Ardından…
Bir avuç mavi değil gözlerim,
Fadosuna yelkenliler çizen
tarihi bir şehir;
belki harabelerine gezi düzenleyen bir arkeolog,
belki çarpık kentleşme resimlerinde
Platon’un mağarasına
asılı kalmış bir monolog.
Kendini bilmez bir eylül bu
Şuuru kesinlikle açık değil;
Aort damarı çatlamış bir geceye sürmezdi yoksa,
Mesafeleri çıldırtıp
Raylarını hor gören bir trene dönüşmez;
Geceyi çeyrek geçe
Kimseye pervasızca randevu vermezdi.
Son ve bahar ayrılsın artık;
İlk müdahale, sırasını yine çiğnetti.
Bireylikler / Sayı 18 / Ocak – Şubat, 2008
|
