ÖKSÜZ KEDİLERE AĞIT I
güneş ışığından önce düşer sokaklara
öksüz kediler dünyayı yalamış dillerinde
bir dünya acı ağzına kadar hüzün
gamzelerine ay sinmiş akşamdan
sabaha devriye tipi
‘önce insan’ diyenlere
kim küfreder bir kediden başka
nedir ki bir yumak tüy dört ayak
ilmiği kaçık akıl dip doruk isyan
ayağa dolaşan masumiyet
yiter hayra yorulmayan rüyada
avdır avcıdır günahsız bir tanrı elbette
yoktur sarmaşığın sarılma sesi
düze değen eğri afsunlu rüzgâr
mart acının kösnül sütü
art arda gelmez hiçbir mevsimi kedilerin
acelesi vardır kıyının bittiği yerde
vedasız bir ölüm bekler onları
lastikle asfalt arasına
süzer imbiğinden
bunca mı siner geceye bir kedi
vah olsun sana ölüm
vah olsun sana tanrı Emre GÜMÜŞDOĞAN
| 
