Adnan Satıcı anıldı

emre gümüşdoğan · #1 13-02-2007, 21:13

Adnan Satıcı, geçirdiği bir iç kanama sonucu bugün yaşamını yitirmiştir. Başımız sağolsun... Ailesine, yakınlarına ve şair dostlarına sabır dileriz.
Işık içinde yatsın...

ADNAN SATICI (1962- 13 Şubat 2007)

Diyarbakır'da doğdu. Babasının ölümü nedeniyle bir çocuğun yapabileceği bütün işlerde çalışarak ilk ve ortaöğrenimini tamamladı. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünü bitirdi. Ankara'da ğretmenlik yaptı.
Şiirleri Edebiyat ve Eleştiri , Evrensel Kültür, Papirüs, Sanat Rehberi, Yarın , Yaşam İçin Şiir, Yeni Düşün, Yeni Olgu gibi dergilerde yayımlandı.
1980 sonrası şairler kuşağının önde gelen adlarından olan Adnan Satıcı, tutarlı bir dünya görüşü ve yaşama bakışıyla, lirikliği ve dokunaklılığı kırılma noktalarından yakalayan şiir tarzı, yeni bir soluk olarak 80'li yıllarda başlayan serüvenini sürdürdü.

Yapıtları:
Ülkesiz Şarkılar (1985)
Yerçekimine Uyan Portakal Çiçeği (1994)
Dokuzuncu Blues (1996)
Hep Unutur Uzaklardaki (1999)

Ödülleri :
1983 Yeni Türkü Şiir Ödülü
1995 Behçet Aysan Şiir Edited by: emre gümüşdoğan

CANSEL · #2 13-02-2007, 21:17

Allah rahmet eylesin.Mekanı cennet olsun.

AYKIZI · #3 13-02-2007, 21:41

Her ölüm biraz erkendir... [img]smileys/smiley19.gif[/img]

Huzur içinde yatsın.

zeynel çok · #4 13-02-2007, 22:04

"ölüm adın kalleş olsun"

boşuna dememiş Enver Usta.

İşte herşey bir varmış, bir yokmuş.

Ne acelen vardı ki Adnan Usta...

Olacak şey mi şimdi bu yaptığın!

Ruhu şad ola

********
adnan satıcı’ya ağıt<?:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><?:NAMESPACE PREFIX = O /><O:P></O:P>
<?:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com

ffice

ffice" /><O:P></O:P>
keşke intihar etsem ölmek yerine<O:P></O:P>
resmine sığar mı çerçeve<O:P></O:P>
yaş düşşem kurumuş çeşmelere<O:P></O:P>
ölümyok geçmiş vardır

<O:P></O:P>
<O:P></O:P>
dünyayı lengerin içine koymalı<O:P></O:P>
eline bir pusula vermeli <O:P></O:P>
uykuyu vermemeli korkuyu vermemeli<O:P></O:P>
denizleri olmayan ne anlar fırtınadan
<O:P></O:P>
<O:P></O:P>
“bir kovan bal” gibi bizi bıraktın <O:P></O:P>
arı tatlı bal acı balcı eksik<O:P></O:P>
daha karşıya bile geçilmeden<O:P></O:P>
ölüm yok geçmiş vardır

<O:P></O:P>
<O:P></O:P>
nerden çıktı buayrılık şaka gibi<O:P></O:P>
bu sonuçla fal yarım fincanda<O:P></O:P>
baht açılmadı yörep çıkılmadı<O:P></O:P>
tığ tığ gibi olamadı nasip alınmadı

<O:P></O:P>
<O:P></O:P>
keşke intihar etsem ölmek yerine<O:P></O:P>
yonttuğun ateş sığar mı elime<O:P></O:P>
tuhaf değil mi toprağa girmek <O:P></O:P>
ölümyok geçmiş vardır

<O:P></O:P>
<O:P></O:P>
13.02.07 <O:P></O:P>Edited by: zeynel çok

ibuyukcebeci · #5 14-02-2007, 01:19

YAĞMURDAN SONRAKİ GÜNEŞ
(LİRİK TEZLER)

1/ Çoğu Kez Kaybetmek...

Büyük konuşmamalı insan bir gün yenilebilir
ıssız bir patikanın dar bükümünde
neler bekler insanı kimler karşılar
belki güneş yağmuru belki çığ

Mızıkmasın kimse:kâğıtlar eşit dağıtılıyor
zardır bu: herkese altı yüzü var
tek yumurta ikizidir her olasılık
çoğu kez kaybetmek iyidir kazanmaktan

Ne diye taşımalı gurur denen urbayı
masada bırakmalı yük sayılan ne varsa
eşeğini sırtlamış şaşkın Nasırâlı'dan
herkesin alacağı bir ders olmalı

ADNAN SATICI

(Sevgili Adnan'ın uzun şiirinin ilk bölümünü aldım yukarıya.)

"Büyük konuşmamalı insan bir gün yenilebilir"

Kim yenilmeyecek ki ölüme...

"Çoğu kez kaybetmek..." belki de yazgısı şairin, acısı.

En acısı da şairi kaybetmek...

İyi şairler, o güzel insanlar ardı ardına çekip gidiyorlar; bizi büyük bir yalnızlığın ortasında bırakıp.

Önce Emin Akdamar, ağustosta aniden.
Şimdi de Adnan, iklimini şaşırmış bir şubat ıssızlığı.

Birbirinden parıltılı şiirlerine gömdük seni/sizi

kalbimizin lirik toprağına...

İlhan Büyükcebeci

Tuba Susoy · #6 14-02-2007, 10:17

....
Diyecektim ki hazırım
vazgeçtim birden
yüzümün hayata yakışmadığı doğru, ölsem de
yakışmayacak
üstelik diyorum kendi kendime
eksik değil ki dağlara koşar gibi aşka isteğim
gücüm dersen yerinde
ve Ferhad’ın külüngüne eş becerikli
sonuna kadar sabırla ve dirençle
ne kadar uzakta olsam da en yakın kalp sarayından
ne kadar da yokluğunla yaralı, yorgun
ne kadar da bu şiir böyle
umudunu bile korku tığıyla işlese de suyun üstüne
aklı gidip gidip gelse de çocuğumun
seni hatırlayınca kendimi unutup
kızgın bir kaya gibi yağmurun altında
için için eririm

Artık git
ben ardından toprak olur gelirim
ADNAN SATICI

selami karabulut · #7 15-02-2007, 15:58

Saat 10:00'da Ekin Tiyatrosunda yapılan cenaze töreninden sonra, değerli ağabeyimiz Adnan Satıcı'yı Karşıyaka Mezarlığında sonsuz yolculuğuna uğruladık.

Ülkemizin bir çok yerinden gelen dostlarımız, bizi yalnız bırakmadılar. Şaire yakışır bir cenaze töreni oldu.Edited by: selami karabulu

emre gümüşdoğan · #8 16-02-2007, 22:19

tan doğan<?:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com

ffice

ffice" />[/I][/B]
[/B]
[/B][/B]
bir ş u b atsaba hı[/B]

[/B]adnan satıcı’nın anısına…[/I][/B]
[/I][/B]
[/I][/B]
[/B]
kızıl[/B]
alnımın ortasına kazıdı[/B]
güneşi[/B]
[/B]
gülüşü yaktı dil[/B]
[/B]
[/B]
[/B]
[/B]
yağmur[/B]
sevişirken rüzgârla sessiz[/B]
ve yapraksız bir kuytuda[/B]
yüreğimin ortasında[/B]
koptu çığlık[/B]
bir şubat sabahı[/B]
martı martı[/B]
[/B]
[/B]
ölüşü tuttu dil[/I][/B]

Sevgili Tan Doğan iletti.

emre gümüşdoğan · #9 17-02-2007, 10:42

Bin çocuk ülkesiz kaldı
Şair Adnan Satıcı, dün yapılan törenin ardından son yolculuğuna uğurlandı. Satıcı’nın mezarına öğrencileri tarafından çam fidesi dikildi
Şair Adnan Satıcı, Enternasyonal Marşı ile uğurlandığı son yolculuğunun ardından, adeta çiçeklerden yapılan mezara defnedildi.
Kan dolaşımındaki sorun nedeniyle önceki gün Hacettepe Hastanesi’nde hayata gözlerini yuman Satıcı için dün ilk olarak Ekin Sanat Merkezi’nde bir tören düzenlendi. Törene, Satıcı’nın eşi Fatoş ve kızı Eylem Merve Satıcı’nın yanı sıra öğretmen meslektaşları, şair ve sanatçı arkadaşları, devrimci dostları ile görev yaptığı okullardaki öğrencileri katıldı. Gözyaşının sel olup aktığı törende, Satıcı’nın ardından şiirler, türküler okundu. Törene katılanlar, Satıcı’nın fotoğraflarını yakalarına taktılar. Fotoğrafların üzerinde “Gidersen, bin yıl daha, ülkesiz bir çocuk kalır” dizeleri yazılmışken, Satıcı geride; “bin yıl ülkesiz kalacak çocuklar, öğrenciler” bıraktı.

Yazar Aydın Çubukçu, artık Adnan için yapacak bir şey kalmadığını dile getirerek, şunları söyledi:
“En çok isyan kaldı ondan geriye. İsyanı, başeğmemesi, hiçbir aşağılık insanla uyuşmazlığı kaldı. Bol bol toplayalım onları. Sadece kendimize değil diğer insanlara da, emekçilere, yoksullara, çocuklara da dağıtalım. Bir türkü ölürse eğer ancak, ona da ‘öldü’ diyebiliriz” diye konuştu.

Şair Şükrü Erbaş ise Satıcı’nın bugün mazlum halkların, kültürlerin, kimliklerin özgürlüğüne dair bir türkü okuduğunu anlatarak, “Yalancı bir öfkeydi Adnan” diye konuştu.

Yazar Hicri İzgörün ise ona iyi bakamadığını üzüntüyle ifade ederek, ona sadece Diyarbakır’dan bir avuç toprak getirebildiğini söyledi.

Namık Kuyumcu da O’nun çok iyi bir insan, çok iyi bir şair ve devrimci olduğunu dile getirerek, özgür bir dilin özgün şiirlerini yazdığını söyledi.

Konuşmasını gözyaşları içinde yapabilen ve tören boyunca Satıcı’nın fotoğrafını taşıyan öğrencilerinden Ece Epli, “Ben aslında hiç konuşamam. Sadece yazarım. Ama bugün konuşacağım çünkü o benim yapamadıklarımı yaptırmak için uğraşırdı. O bizi terk ettiğini zannediyor. Toprağa girebilir ama biz onu taşıyacağız” dedi.

Karanfilden mezar
Hamit Geylani ise Satıcı’nın Türkçe yazdığını ama Kürtçe diline sevdalı olduğunu belirterek, Satıcı’nın Kürtçe’ye çevirdiği bir şiirini okudu.

Satıcı’nın kızı Eylem Merve Satıcı ise küçük erkek kardeşi Deniz Ali’nin, babasının ölümünden haberdar olmadığını ifade ederek, kardeşinin babasına yazdığı bir mektubu okudu.

Ekin Sanat Merkezi’ndeki törenin ardından kalabalık, otobüslerle Karşıyaka Mezarlığı’na doğru hareket etti. Mezarlıkta kılınan öğle namazını takiben Satıcı’nın defni için hazırlıklar yapıldı. Katılımcıların birçoğu burada da gözyaşlarına hakim olamadı. Satıcı, adeta karanfiller, güller ve papatyalarla yapılmış mezarlığa gömüldü. Satıcı’nın dostları ve arkadaşları burada şiirler eşliğinde saygı duruşunda bulunduktan sonra hep birlikte Enternasyonal Marşı’nı okudular. Bu arada öğrenciler, öğretmenlerinin mezarı başına çam fidanı diktiler, mumlar yaktılar.

Evrensel Haber

vahdettinyılmaz · #10 18-02-2007, 19:43

Bir şairin ölümüyle uyanmak çok acıtıcı.Kaç şiir okuru kaldı?En baba şairin kitabı kaç tane basılıyor?Bu soruların cevabını bilseniz inanın dediğime daha derinlemesine hak vereceksiniz.1980’e kadar en azından şairler öldükten sonra hatırlanıyorlardı.Şimdi ne dirimizi gören,nede ölümüzü soran var.Güne cüzdanından başlayan bu korkunç dünyada,yeniden şiire döneceğine inanıyorum insanlığın.İşte şiirsiz bir dünyanın geldiği nokta:küresel kirlilik ve ötesi ölüm.
<?:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com

ffice

ffice" /><O:P></O:P>
Bu acılı günümde,karamsarlığımı sizlere bulaştırmadan,ben biraz Adnan’ı anlatayım.
<O:P></O:P>
‘’1962’de Diyarbakır’da doğdu.Babası Karazlı Ali1968’in bir yaz sabahında eve hastahane battaniyesine sarılmış olarak döndüğünde,rahat bir uykudan henüz uyanmıştı.Bir daha hiç uyuyamadı.Adam olurum umuduyla okudu.Şiir bilgisini dört yıl boyunca GÜGEF Türk Dili
ve Edebiyatı Bölümü’nde boş yere aradı durdu.Okulu bitirdiğinde öğretmenlerin kimseye bir şey öğretemeyeceğini anlamıştı ama,yapacak başka bir şey kalmamıştı.’Ben de öğrencilerden öğrenirim’ diyerek öğretmenliğe başladı.Arada bir hukuk fakültesinin önünde gezinirken görülüyor.Fuzuli’yle akraba olduğunu kanıtlamak için dedesinin mezarını Bağdat’ta arıyor.
<O:P></O:P>
1984 Yeni Türkü Şiir Ödülü’nü alan ‘’Ülkesiz Şarkılar’’ kitabını yanında kimlik niyetine taşıyor.Kızı Eylül’le birlikte büyüyor.’’
<O:P></O:P>
Evet o yine büyüyecek.Yunus’un,bilenlere selam olsun,sözünü hak edenlerin belleğinde büyüyecek biliyorum.Onu bir şiiriyle selamlıyorum.
<O:P></O:P>
<O:P></O:P>
GÜL SIĞINAĞI
<O:P></O:P>
Gök bürüsün gözümü,
Yakın durmalı iliştiğim her yere
Yaşamı ölümden ayıran mavi
<O:P></O:P>
İçimi afakanlar basmadan
Yerleşik bir şarkı olup dilime ağsa
En güzel ben söylerdim,bir yangın gibi
<O:P></O:P>
Saçları,alıngan ve ıslak dudaklarına
Kara bir su olmuş akarken
Benimle barışır,konuşur,açılırdı
<O:P></O:P>
Bir çiçeğe dokunmak,bir çocuğu okşamak istese
Ellerimi ödünç verirdim ona günlerce günlerce
Gözlerimi verirdim kırılmış bir şairi okusun diye
Ayaklarımı verirdim;ama gitmese
<O:P></O:P>
Ama giderse…
<O:P></O:P>
Hep bu korkuyla büyüdü kalbim
Hep bu korkuyla sevmek istemedim.
<O:P></O:P>
( . . . )
Kitapları: Ülkesiz Şarkılar,A Kitabevi, Yerçekimine uyan portakal çiçeği,Evrensel yayınları.Edited by: vahdettinyılmaz

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder
Stil
Normal Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç