Sis Dağıldı
Sis dağıldı, göründü güneş dağlar ardından;
Yeri, göğü sevincin festivali kuşattı…
Arılar çiçeklerin öperken dudağından;
Gökyüzü gözyaşını sevinçlerle boşalttı.
Elemlerin yurdunu, bayram coşkusu sardı;
Sevginin kaynağına su yürüdü yeniden…
Işıdı müjdelerle karanlık dağlar ardı
Ağlayanlar ilk defâ çelenk yaptı sevgiden…
Her bakışta sevinmek, mutluluğun belgesi
Yüzlerdeki afişi, her tebessüm iç yüzün…
Aydınlığın sihrine bende keder gölgesi
Acıya mahkum olan kâlpler azâde, çözün!...
A.Kadir Karaman
