DENİZLE DÜELLO

deniz,
bak yine burdayım

silahsız
savunmasız
ve bir başıma.

dokunsalar ağlayacak
derler ya
dokunsalar ağlayacağım
-inanmazsın...

deniz,
bu sabah İstanbul ayazında
uyandım.

yatağıma kokun sinmiş...

ellerimi kesti
şehrin soğuğu
kimsesizliği

ne oldu?
ne var, deniz
gölgeler üşüşmüş
gözbebeklerine.

kötü bir haber mi?

yüzün bulutlanmış
çalkantıdasın
ürperiyorsun
-yanıtlayamayacağın sorular sormamalıyım,
biliyorum...-

nasıl istersen.

uzak durma
öyle,
deniz.
eksik kalırım.
yoksun,
yarım
sokak lambası yalnızlığında

ateş böceklerinden
medet uman
bir sokak lambası
yalnızlığında
kalırım

öyle...

deniz,
dün
kendimi kandırmayı bıraktım:

sular çekiliyor...
ağlar takılıyor balıkların sırtına
dalgalar yırtılıyor
bir bir

gözlerimi çıkarıp
baş ucuna bırakıyorum.
korkma,
canım hiç
acımıyor.

tenini
elini
çekip aldığında
benden

ölmüştüm zaten.

Ahu Parlar
Uç Dergisi İlkbahar Yaz 2001 sayısı