ÖTE

gece farklı başlar eleğin altında, yanı-
başında iğne yapraklı orman karanlık...
kendini besleyen mavisinde akar!..
hiçbir yere kayıtlı değildir nehirler
kentler doğma büyüme kusurludur!

kaç izmarit limitim!..
kaç iz!..
ka!..

bir midyenin heybesinde uyku-
sudur, sarıp sarmalar mahmurluğunu
göğün penceresinden geçen martı
bilmese de olur kuleyi uçurumu
mutlaka bilir bir taş yontucusu
 
rapunzel saçların kısa!..
rapunzel saç!..
ra!..

vurur gecenin duvarına tik taklarını
ateş çemberinde akrep beynim
garip bir dille konuşur eski rüya, eksik...
açar derin dekoltesini ölüm!.. emzirir
kızarmayı bekleyen nar sabahı...

öte durak intihar!..
öte dur-
-ak!..

Akatalpa Sayı : 56