Özlem Sırılsıklam

kudurmuş fırtınası isteklerin
çarparak duvarlara
boşalıyor kentin üstüne yağmur
durmaksızın
ve akıyor özleme umut

yıkanan çatılardan
göz kırpıyor
dingin bir ferahlık
ama görünmüyor kuşlarım
şimdi
ne gülümseyen güneş var
ne de beyaz bulutlar

kaybolan maviliğin kalbinde
öpüşmekte rüzgârla yağmur
artık
bir elim güz
bir elim kış
parmaklıklar arkasında
özlem sırılsıklam
aşk tutsak olsa da
güle güle dördüncü yıl
beşinci yıla merhaba
ve merhaba özgür insanlar

Ahmet İnce