Kanayan Deniz
Duvarın içinde yaşayan böcek
nasıl dinlerse uğultuları,
üstüne kan çökmüş denizin
kayalara vuruşunu
dinlerim saatlerce.
İki kaşımın arasında dolunay
gözlerim iki kara martı
patlar deniz, kırmızı lacivert
batan yüklerin ağırlığınca,
tutkulu bir kartalın görkeminde.
Aşkın sırtından bakarım aşka
emerim deniz kokusunu
kusana dek aşkı.
Camille Claude’in atışı gibi
heykellerini nehre
paslı anıları atarım denize,
dirilirim soluk almadan
boşluğun yarattığı sessiz senfoniyi
çalar gibi, akıcı ve tekrarsız.
Kanatlarını açınca gözlerimden
kara martılar, beyaza bulanır.
Caddeler ve duvarlara
dolar deniz kokusu,
böcek çıkar duvardan.
Gece Kelebeği, 2007 Çekirdek Sanat Yayınları