MIRILMEVSİM
Biz eşiğini geçerken kopuyor fırtına
Dillere destan bir savruluş!
Nasıl anlatsam?..
Giderken sevgilim oluyorsun, demiş miydim sana
Desem ilk fısıltıda yıkılır dünya
Çığlığım senden önce dönüyor köşeyi
Çığlığım mırılmevsim, hayli içrek
derme çatma günlerden geçerek
Susmak belki de bu aşkın en güzel yeri
Al onu insafına dilediğin renge boya
Çok değil bir iç çekiş uzaklığında
-akşamın eteğinde gezinirken-
yitik yazlardan kalma bir gülümseme
yetip artıyor çatlağıma
Gül hatırına iliş pencereme
Annemin telaşıyla seslen
sütağızlı sözcükler bul
gizime in
orda bekle
Orda bitimsiz çoraklığında öksüzlüğümün
üç vardiya sev çocukluğumu
Tam ortasından kırgın bir nehir geçiyor coğrafyamın
Kuşlar bir tarafa sen bir tarafa
Gecenin atlarıyla birlikte gidiyorsun
Kirpiğinden doğacak güneşe belli ki ihtiyacım var
Ayak izlerini öpüyorum delimsek göçünün
Giderken birdenbire her şeyim oluyorsun
Ah bir dönüp baksan düşürdüğün fotoğrafa