GECE YÜRÜYÜŞÜ

Sıkıldım, hadi yürüyelim kıyıyı.
Sen ayla yarış ben suyla.
Ölü zamanlarında ömrümüzün
mesela bu uyku saatinde
kimse kimseye değmediğinde
değelim biz bize.

Şimdi gecedir.
Yakamozlar suya dalmışken
yürüyelim kıyıyı.
Gecedir, şimdi zifir bir gecedir.
Aydınlat; ben değil,
balıklar korkuyormuş.

Hiçbir anı bugüne yetmez
hiçbir yarın bugün değil.
Gel, yürüyelim kıyıyı.
Fazlalığı atan eksiğini tamamlar.
Soyunalım ağırlıkları... yürüyelim.
Sıkıldım.

Boşuna uğraşıyoruz
ne kadar iyi olabiliriz ki
bu dünyanın iyisi
bizi tarif etmiyor. Boş ver
kelebekler üzüntüyü bilmez
ve böcekler neden düşünemediklerini.
Eğer at eyersizse attır.
Bu yüzden su kendine döner;
bu yüzden seviyorum seni.

Su perileri şırıldıyor
küçük fenerini yakmış ateş böceği
bizi arıyor... yürüyelim, sıkıldım.

Böyle bir geceydi;
nehre atıp
kendini yüzdüğün
geceydi, güneşin doğum sancıları çektiği.
Ipıslak döndüğün bana
geceydi, seni göğsümde
kuruttuğum.

Bir şey kaldı mı söylemediğim?
Hepsini söyledim;
dedim ki:
Seni seviyorum,
daha ne olsun?
Kıyıyı yürüyelim, elimi tut
hatta omzuna al beni;
baloncu geçiyormuş.

Sen yoksan gecedir, sonsuz zifir bir gecedir.
Nicedir bu ölüm uykusu? Silkin.
Söz dönülmez yerdeyiz.

**

Farkında mısın
papatyalar açmış
ballı ağır kokularıyla mimozalar
ve baharı bütün ağaçların;
açmış.

İstersen gel, şu dağı yürüyelim.

Çiçekleri anlatır şiirler
ve çimleri...
Oysa dikenleri dağların
pek güzel dikenleri, sarmış tepeyi.
atlayarak üzerinden

geçip yanlarından
şu dağı en tepeye kadar
yürüyelim mi, tut elimi.

Dağlarda diken açtığını bilerek sevdim seni.
Gecedir, şimdi zifir bir gecedir
uyan, aydınlansın gök.
Ben değil
ağaçlar korkuyormuş.

***

Uykuya alışmış bedeni
dirilmek ürkütür. Ve insan,
bilgisini seçer.

Doğum bilgisidir ölüm.
Kuşlardan, tuzlu sudan,
çil çilekten, zeytin ağacından,
taş lahitten ve neşeden önce...

****

Ne balıklar, ne ağaçlar...
Korkuyorum. Çok...