ABDAL VE VAAD

kaybolan şeylerdin derdim ona
bir esrar gecesi elinde her şeyi
mai sırlarla boyanmış siyaha
dolaşır eskiler o fenalarda
yüreğim üstüne mühürler gibi

gel bahçelerden sen de aşinâ
olan ne varsa sözlerle açılır
bir abdaldan ötekine bu semâ
dalaşır benimle sevda ve dağ
ayrılıklar belki seninle dağılır

bir vedâ başlasın uykularından
rindler onunla tenhaya çekilir
dövmeler içinde ebrûli yaradan
yaraşır anılar şimdi edâlara
rüyalar aldanır vaadler silinir...

Ada, Yaz 2004/2