BOZULMASIN

Bozulmasın hiçbir şey öyle kalsın dalında güneş
Sabah alnımızda parlasın akşam içimizde kardeş.

Bozulmasın hiçbir şey öyle kalsın kalbimizde saklı ağrımız
Kabuk bağlamasın ağzı yansın çığlık çığlığa arzularımız.
Öyle kalsın inceldiği yerden kopmasın sırat köprümüz
Düğmeleri açık kalsın hayatın sıcaklığına gömülürüz.

Bozulmasın öyle kalsın kanatlarımızı kıran duvarımız
Hürriyeti de taşır aynı bedende esareti de ruhlarımız.
Öyle kalsın paramparça acıların filintası hislerimiz
Alnımıza bir kurşun sıkar gibi delip geçer hasretimiz.

Bozulmasın hiçbir şey öyle kalsın kabir azabı yükümüz
Taşa çiçek açtırır geçmez yüreğe hükmümüz.
Öyle kalsın çıplak kapanmasın derinden tüten yaramız
Kanımızı kaynatmasın günahın alevleri birbirimize haramız.

Bozulmasın hiçbir şey öyle kalsın hürriyeti çürüten zincirimiz
Zindanlar bizim için kırılmasın prangalar yoksa inciniriz.
Öyle kalsın boğazımızda hicran dolu hıçkırıklarımız
İçimizde kırılan yerlerin melodisini gözlerimize yapıştırırız.

Bozulmasın hiçbir şey öyle kalsın sımsıcak
Buğulu camlara kazıdığımız billur kalp
Okunmaz istemeyince o sözcüksüz kitap.
Öyle kalsın fotoğraflarda göğe merdiven düşlerimiz
Göğüs kafesimizde volta atar mahçup gülüşlerimiz.

Bozulmasın hiçbir şey öyle kalsın şiirden kanatlarımız
Gökyüzünün bitiği yerden yakın kendimizden uzak umutlarımız.

09.2006