Adı Kolera

O her sabah tezgahıma
Gül seren bir çingenedir

Bütün cephelerde şarkıları var
Notalardan ordular kurup salıyor üzerime

Bir çarmıh kuruyor bedeninden
Uçsuz bucaksız bir bozkır oluyor teni

Maskesiz çırılçıplak
Hiç bitmiyor kaşlarının gözleriyle kavgası

Bir çizik atıyoruz zamanın bamteline
Sonra şarkılarla dikiliyor gecenin yırtılan yeri

Ezberimden okumaya devam ediyorum
Yaralı bir yaz ikindisini

Bulaşıcı olmanın gücü bundandır belki
Bundandır dilin ruhu veremeyişi

Bundandır acının tene yakışması
Bir hecede tutuklu olmanın hali

Adresi yok bir rüzgarın sesinde
Anlam biraz daha kanatıyor kendini

Bir adı da cinnet diye geçecek şiirlere
Kimse bilmeyecek bu makamı

Adına kolera dedik
Her an boynunda taşıyor ipini


Hicri İzgören
Mecaz Dergisi Şubat 2000 sayısı