YOKLAR ŞİMDİ

Ufacıktılar… uzaktan
el ettim durdum
dolu yelken süzülürken
Çevik ile Fedai…
Ne bir iz arkalarında
ne de rota, yakın - uzak!

(Kaçış değil, varış da!
Tanımam mı onları:
"Altı üstü bir mavi"
diye koca denizi
öte bile itmişlerdir…)

Görseydiler alırlardı
izi çelme beni de…

Yoklar şimdi, ne güzel
Yoku bile bilmeden!