SAPI TARÇIN KOKULU YAZ
boş imge : yıkar geçer şiiri
yayılan sel gibi bir ateş
güzeldir de
aşağılara doğru hoyrat
bozbulanık akıp giderken
içerik hep bakmıştır :
gam akşamla derinde!
kaç yıl yağdı kim bilir
başıboş onca sözcük
içerde alev parçaları bomboş
çarparken dış denizlere
gök rahatlamıştır ya işte
çırağa yaklaşır usta :
şimşeği kınına sok!
suyun karnından kopartılmış
çerçöp, hava kabarcıkları
parmaklarınızın arasında
iki genç şair gibi
birbirine soruyor :
bu ne yağmur böyle
sapı tarçın kokulu yazda?
