ÇOK ZAMAN HARCADIM SANA

iyi şiir yazmak filan değil
bunun için kıçını yırtanlar var
böyle bir derdim olmadı benim
ama çok zaman harcadım sana
yaşamın kısa olduğunu bilmiyorsun
ve de aşkı; evet, aşkı bilmiyorsun
gümüş yol, ay ışığında uzanıp giden
ölü bir tenya yığını kadar beyaz
ve gece, evet, gece ne kadar ciddi
çok zaman harcadım sana
borçlarımı biri ödesin yalnızım artık
tüm yaşlarımda evden kaçtım,geri getirdiler
neden kılığımı beğenmezler bilmem
komünist sanırlar ya da değersiz biri
sabah son on liramı çekerken bankadan
gişedeki kız korktu; yüzüme bakamadı
oysa aşık olamazdım
unutamadım ve cesaretim yoktu
trende sopa yedim yine tipim yüzünden
bir transvestitin üstüne işedim
kötü niyetli değildim aslında
basitçe siktir edilmiş biriyim o kadar
iyi şiir yazmak istemedim hiçbir zaman
bilerek kötü şiir, kim yapabilir bunu kim
anahtarı üstünde bir ferrariye binip uzaklaşmak
şimdi gümüş yol ve ay ışığında küçük suçlar
yürürken düşünüyor biraz da üşüyorum
ıslıkla bir şarkı denedim ama neye yarar
duygularım yok gerçekten
rüzgâr beklenti içinde ağaçları taciz ediyor
aya davetliyim; nereye gittiğim önemli değil
yolun sonunda büyüdükçe büyüyor ay
bir kamyon almadan geçti beni
önce yavaşladı, sonra hızlandı birden
kim, ne zaman önem verdi
memnun değilseniz ayaklanın hepsi bu
ısrar edildikçe kitap okumadım bundan memnunum
üçüncü dünya savaşı çıksa keşke
yok olan herşey beni nasıl sevindiriyor
hep kuşku içinde oldum; nehrin dibinden
aklımdan çık, git gözlerimin önünden
çok zaman harcadım sana.

Ekim-2005