SEVGİLİ ÖZGÜRLÜK

savrulur yüreğimden nilüferleri günün
sevincin göğsünde oynaşır anılarla
dökülür gölgesi sesime karayemişlerin
memelerinden martılar kanatlanır.

sevdası büyüktür koynumdaki ölümün
yağmurun hüznüdür kirpiklerimde açan gül
gecenin ağzından öptükçe yalnızlığım
utangaç yanaklarına birikir şiirimin.

yapraklar üşür avuçlarında kentin
geceler boyu akar saçlarından ellerim
belalıdır seni sevmek yürek işidir
benzemez nakışlamaya türküsünü gurbetin.