Ev Geri Alınıyor

bir şehrin ilk halindeyim
köşker suyunda kösele
kilim kokusu çivit sevinci
ev geri alınıyor

çiriş kabında yelken
biçimliyor kesik eşyayı
delirmiş harf eski sayı
batsa taşırmaz suyu

ev geri alınıyor
avusu kâhin mirası
çıkrığı çıbanlı yüzüm

ambalajında bir tanrı
ömrü kendine zimmet
esirgeyen bağışlayan ölüm
kime ziyade pay
kendinden susuyor ev

ev geri alınıyor
kalanıyla kimsesiz
tuhaf tanıdıkları çivili
çinko kapıda kayıp
kuyusunda kurumuş korku

üşüyor köşker suyunda
uykunun bas çocuğu
çırpınıp sadeleşiyor

evden eve geçiyor dal
tanıdık bir kalebend
su içiyor arktan
eskitilmiş din tadında

uzun uzun uyanmaya
ev geri alınıyor

Kum / Mayıs 2002