KÜL VE ANKA SURESİ

"...ve aşk onları
kendi küllerinden yarattı
ve onlara nar'dan
kanatlar taktı..."

adımın konduğu gün
nar alfabesinden öğrendim külü
bilgi ağacının yedi dalı
harman ateşi / besledi şiirin
memesini emen gülü

"... ki ateşle sulandı
gül ve şiir..."

külümde küf sesi tenime bulaşan
kadınlar, cömert bir ateşin kollarında
döne döne dans ediyor, yalnızlık
köpürüyor kanımda, köpürüyor kül..
çırpınan anka'yım fanusumda

"...ve onlar
ateşle sınandılar...
... ve ateşten doğdu
simurg anka ..."

hangi bilinmeze gizli- başladığım
ve bittiğim yer!.. ya ruhum
hangi sabah yatağında ölü bulunur?
ara/mayın yüreğimi küllerimde
belki de yalan anka olduğum!

"...de ki onlara:
sesi eğdiğinde zaman,
kendi külünden havalanan
şiirdir, simurg anka!..."

 

Lâhit Kapağı Ayetleri