AT

tek cografyası vardır rüzgârın
at. Bir çocuğun diline verip yelesini
bana inanır. Ölüme oynayan bir bıçağı
kendi kalbine batırıp. Lekelenmiş yerinden
bir şehri arındırır. Rüzgârın hızıdır at.
Denizle kum arasından seyredilen o doru resim
duvarda sıkıştırılmış an. Koynumuzda unutulan.
Sokaklar , okul önleri, önlükleri, bir insanın yüzölçümü
at. Şiirin ön adı, şairin öteki.
ben, sen ve siz

Aydın Şimşek
Edebiyat ve Eleştiri Dergisi Eylül-Ekim 2001 sayısı