Ekim 2009 Ayın Şiiri
Beniunutma Çiçekleri
ben çok çıktım senden
yalnızlık sofrası kuruldu otağımızda
acıktı gülmelere kardelen uyanışlarımız
ufku karardı dağların
yükleyip eski gemileri
göğün bozulmuş bulutlarına
sen çok girdin bir deri bir kemik
sarıldın aşkın sarı sendikalarına
gölgesinden elini çekip gülün
dikendir dedin kanayan ortamızda
varmak için simurga
bir çift kanat yeter kuşlarımıza
hem yol kısa filmdir uzun uykularımızda
unut tepeleri arkamızda
dili bütün yalnızlıklar heceler kuşlar
yaşlanınca kullanılacak fotoğraflarımıza
biz çok indik sevişinden insanın
yağmurun düşmesi gibi alıştığı toprağa
anahtar dağı deniz diplerimizin
başımızın üstünde şemsiyeler
beniunutma çiçekleri yakalarımızda
ğ
Hakan Hakkı CANKATAN
Hakan Hakkı CANKATAN (2009-10-31)