|
 Bedri Rahmi EYÜBOĞLU (1913-1975)
1913'te Görele'de doğdu. İlk ve orta öğrenimini Trabzon'da yaptı, Trabzon Lisesi'nde okurken, 1927'de bu okula resim öğretmeni atanan Zeki Kocamemi'nin öğrencisi oldu. Yükseköğrenimini Güzel Sanatlar Akademisi'nde tamamladı. İki yıl da Paris'te öğrenim gördü. Dönüşünde, öğretim üyesi olarak Güzel Sanatlar Akademisi’nde göreve başladı. Cemal Tollu, Nurullah Berk, Sabri Berkel, Zeki Faik İzer, Zühtü Müridoğlu ile birlikte d grubunu kurdu. Üç yıl Amerika'da kaldı. Ölünceye kadar Güzel Sanatlar Akademi'nin Resim Bölümü'ndeki profesör olarak görev yaptı. 21 Eylül 1975’te öldü.
Şiir yazmaya lise yıllarında başladı. Muhit, Yeni adam, Tan dergi ve gazetelerindeki ilk yazı ve öyküleriyle tanındı. Şiir, öykü ve yazıları Ses, İnsan, Gün, İnkilapçı Gençlik, İşte, Büyük Doğu, Yeditepe, Varlık, dergilerinde yayımlandı. Halk edebiyatının masal, şiir, deyiş gibi her türüne karşı duyduğu hayranlık, şiirlerine de yansımıştır. Halk dilinden ve şiirinden aldığı öğeleri kendine özgü bir biçimde kullanarak halk diline yaklaşma çabasını sonuna dek götürmüştür. Bu nitelikleriyle şiirleri, resimleriyle büyük bir benzerlik gösterir. Akıcı, rahat bir dille kaleme aldığı gezi ve deneme yazılarında ise sürekli gündeminde olan halk kültürü, halk sanatı konularındaki görüşlerini sergilemiştir. Yüksek sesle okunacak söyleyiş biçimleri içinde, yerli deyişlere yeni bir tazelik kazandırdığı ilk şiirleriyle akımın önde gelen şairlerinden sayıldı. Baki Süha'nın deyişiyle "oyuna, fazla gereksiz süslere, kapalılığa" eğilim duymadı, "bir mısra şairi" kimliği aramadı. Varlık ve Yeditepe dergilerinde yayımladığı sonraki şiirlerinde de aynı özellikleri gösterdi. Bu döneminde unutulmaz aşk şiirleri yazdı.
1940’lardan sonra duvar resimlerine yöneldi. 1950’de mozaik çalışmalarına başladı ve bu alanda uluslararası başarılar elde etti. 1958'de Uluslararası Brüksel Sergisi için 272 m²'lik bir mozaik pano gerçekleştirdi ve bu eseriyle serginin büyük ödülü olan altın madalyayı kazandı. Bundan bir yıl sonra Paris'teki NATO yapısı için, şimdi Brüksel'de bulunan, 50 m²'lik bir mozaik pano hazırladı. 1960 ve 1961'de iki kez ABD'ye gitti. Orada birçok geziye katıldı, konferanslar verdi ve resim çalışmaları yaptı. 1969'da Sao Paulo Bienali'nde onur madalyası kazandı.
Yapıtları :
Şiir:
Yaradana Mektuplar, 1941
Karadut, 1948
Tuz, 1952
Üçü Birden, 1953
Dördü Birden, 1956
Karadut 69, 1969
Dol Karabakır Dol, 1974
Yaşadım, 1977 (ölümünden sonra yayınlanan tüm şiirleri)
Türküler Dolusu
Sevgi Üstüne
Üç Dil
Mavi Gezi
istida
Çakıl
Bahar ve Biz
deniz Türküsü
Gel Vur
Büyük Şehir
Zindanı Taştan Oyarlar
Taze Taze
Gezi ve Deneme:
Cânım Anadolu, 1953
Tezek, 1975
Delifişek, 1975
Resme Başlarken, 1977 (ölümünden sonra)
Monografi:
Nazmi Ziya, 1937
Resim Albümü: Binbir Bedros, 1977 (ölümünden sonra)
Karadut, 1979 (ölümünden sonra)
Babatomiler, 1979 (ölümünden sonra)
Babacan mert 1971
Ödülleri:
1958' Uluslararası Brüksel Serginin Büyük Ödülü -altın madalya-
1969 Sao Paulo Bienali Onur Madalyası |
