|
 Muammer HACIOĞLU (1945-1992)
16 Eylül 1945'te İstanbul, Eyüp'te doğdu. Volkan Hacıoğlu'nun babasıdır. Yugoslavya göçmeni bir ailenin tek çocuğdu. Çocukluğu olumsuz koşullarda geçti. İlkokuldan sonra öğrenimini sürdürmedi. Hem çalıştı, hem okudu, kendisini yetiştirmeye çalıştı. Gazete satıcılığından iskele hamallığına değişik işlerde çalıştı. 1980 öncesi ve sonrası düşünceleri, sosyalist tavrı ve iktidar karşıtı oluşu nedeniyle defalarca gözaltına alındı. 4 Nisan 1992’de İstanbul'da sirozdan öldü.
Askerlikten sonra 1972’de İstanbul’da Beyoğlu Sanat Galerisi’nde ilk resimli şiir sergisini açtı. Şiirleri Varlık, Soyut, Yansıma, Papirüs, Hâkimiyet Sanat, Ozanca, Çağdaş Türk Şiiri, İnsancıl dergilerinde yayınlandı. 68’den, 12 Eylül 1980’e dek dokuz şiir kitabı yayınladı. Toplumcu gerçekçi çizgideki şiirlerinin coğrafyasında insan, insanın insanla ilişkileri, yaşadığı dönemde ülkenin siyasi durumu şiirlerinin özünü oluşturur. Gecekondusu yıkılan insanı, grevdeki işçiyi, feodal zincirleri kırmak için büyük kentlere göç eden insanları anlattı. Bazı şiirleri bestelendi. Bazı çevreler tarafından unutturulmak istenen şairle ilgili bölüm, Behçet Necatigil’in Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü’nün yeni baskılardan çıkarıldı.
Yapıtları:
Altın Mısralar (1969)
Susun Ağlayacağım (1971)
Beni Sokaklar Çağırıyor (1972)
Öfke Kında Durmaz (1973)
Şafaklar Kana Bulandı (1975)
Bir Yumruk Büyüyor (1976)
Kelepçe (1976)
Uğultu (1976)
Ateş Benzin Emiyor (1979)
Mayın Tarlasında Büyüyen Çiçek (1991)
PK. 690 Beyoğlu (Ölümünden sonra)
|
