|
 Kenan Hulusi KORAY (1906-1943)
1906'da İstanbul'da doğdu. Orta öğrenimini İstanbul Erkek Lisesi'nde tamamladı. Bir süre İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ne devam etti ancak yüksek öğrenimini yarıda bıraktı. Gazeteciliği seçti ve Vakit Gazetesi'nde işe başladı. Gazete'nin yazı işleri müdürlüğü yaptı. Adapazarı’nda yedeksubaylığını yaparken 23 Mayıs 1943'te bir tifüs salgınında öldü.
Edebiyata ilgisi öğrencilik yıllarında başladı. İlk öyküsü Servet-i fünun-Uyanış dergisinde yayımlandı. Öykü, düzyazı şiir, eleştiri ve söyleşileri; Milliyet, Vakit, İkdam, Tan, Servet-i fünun-Uyanış, Resimli Uyanış, Hayat, Muhit, Mektep, Bütün, Yeni Türk Mecmuası, Yeni Mecmua, Varlık gibi dergi ve gazetelerde öykülerinin yanında düzyazı şiir, eleştiri ve röportajlar da yayımladı. Yedi Meşaleciler topluluğuna katıldı. Topluluğun tek öykü yazarıdır. 1928 yılında bir antoloji hazırladı. Cumhuriyet dönemi öykücülüğümüzün gelişimine yol açan yazarlarımızdandır. Kısa öykü ve korku öyküleri yazımında da öncülük etmiştir.
Yapıtları:
Osmanoflar (1938)
RBK Pansiyonu (1942)
Yedi Meşale (ortak kitap) (1928)
Bir Yudum Su (1929)
Bahar Hikâyeleri (1939)yalan
Son Öpüş (1939)
Bir Otelde Yedi Kişi (1940)
Bir Yudum Su (yedi yeni öyküyle birlikte) (1949)
Hikâyeler” (1973)
Beşer Dakikalık Hikâyeler (2000)
Yaz ve Aşk Hikâyeleri (Ekim 2004)
Sayfayı Hazırlayan: Gülay Göyce Gümüşdoğan
|
