Ercüment Ekrem TALU (1888-1956)
1886'da İstanbul'da doğdu. Recaizâde Ekrem’in oğlu. Galatasaray Lisesi’ni bitirdikten sonra Paris’te siyasal bilgiler öğrenimi gördü. Dönüşünde Düyûn-ı Umumiye ve Meclis-i Ayan’da çevirmenlik yaptı. Basın Yayın Genel Müdürlüğü, Varşova elçiliği müsteşarlığı görevlerinden sonra Siyasal Bilgiler Okulu ve Gazi Eğitim Enstitüsü’nde Fransızca, Galatasaray Lisesi’nde edebiyat öğretmenliği yaptı. 1950’de kendi isteğiyle emekli oldu. 16 Aralık 1956 tarihinde siroz’dan öldü. Zincirlikuyu Mezarlığı’na gömüldü.
1908’den ölümüne dek değişik gazete ve dergide fıkra ve makaleler yazdı. Aka Gündüz ile ‘Alay’ adlı bir mizah dergisi çıkardı. Öykü ve roman türünde ürün veren Ercüment Ekrem, daha çok Meşhedi adlı bir İranlının abartmalı serüvenlerini anlattığı mizahî hikâye ve romanlarıyla tanındı. Hüseyin Rahmi ve Ahmed Rasim’in çizgisinde, İstanbul yaşamını anlatan, kahramanları orta halli ve fakir çevrelerden seçmiş romanlar yazdı.
Yapıtları:
Öykü:
Teravihten Sonra (1923)
Sevgiliye Masallar (1925)
Kız Ali (1926), Güldüren Kitap (1927)
Meşhedi’nin Hikâyeleri (1927)
Roman:
Evliya-yı Cedid (Yeni Evliya Çelebi, 1920)
Asriler (1922)
Gün Batarken (1922)
Kopuk (1922)
Sabir Efendinin Gelini (1922)
Kan ve İmam (1923)
Şevketmeâb (1925)
Kundakçı (1926)
Meşhedi ile Devrialem (1927)
Gemi Arslanı (1928)
Meşhedi Aslan Peşinde (1934)
Kodaman (1934)
Pepeloğlu (1938)
Beyaz Şemsiyeli (1939)
Bu Gönül Böyle Sevdi (1941)
Çömlekoğlu ve Ailesi (1945).
Anı:
Dünden Hatıralar (1945)
|