 Nabizade NAZIM (1862-1893)
1862'de doğdu. Tam adı Ahmet Nazım'dır. Anne ve babasını küçük yaşta kaybetti. Büyükannesi tarafından büyütüldü. Yaşam öyküsünü anlattığı yapıtı Yadigarlarım'dan, babasının içkici ve ruh hastası bir adam olduğu, çok zor bir çocukluk ve ilk gençlik yılları yaşadığı anlaşılmaktadır. Tophane Mahalle Mektebi'ni bitirdi. Salıpazarı'ndaki Fevziye Rüştiyesi ve Beşiktaş Askeri Rüştiyesi'ni, Beşiktaş Askeri İdadisi'nden mezun oldu. Yüksek öğrenimini Mühendishane-i Berri-i Hümayun'da (kara askeri mühendis okulu) yaptı. Topçu üsteğmen olarak mezun oldu ve Mekteb-i Harbiye-i Şahane'ye (genel kurmay okulu) girdi. Buradan Erkan-ı Harbiye yüzbaşısı olarak mezun oldu. Başarılı bir öğrenci olması nedeniyle bitirdiği okulda öğretim üyesi olarak çalışmaya başladı. Bir süre sonra kemik veremi hastalığına yakalandı. Haydarpaşa Hastenesi'nde iki yıl tedavi gördü ancak iyileşemdi. 6 Ağustos 1893'te öldü.
Daha çok Coşumcu (Romantizm) etkiler taşıyan şiirlerini, bilimsel makalelerini ve öykülerini Hazine-i Evrak, Mir'at-i Aem, Rehber-i Fünun, Afak, Berk, Manzara gibi dergilerle Tercüman-Hakikat, Servet, Mürüvvet gibi gazetelerde yayımlandı. Servet-i Fünun dergisinin ilk yazarlarındandır.
Yapıtları:
Heves Ettim(şiir,1885)
Minimini-yahut-Yine Heves(şiir,1886)
Yadigarlarım(anı-öykü,1886)
Zavallı Kız(öykü.1890)
Bir Hatıra(öykü,1890)
Karabibik(ilk köy romanı,1891)
Sevda(öykü,1891)
Mini Mini Mektepli(okuma ve yazma parçaları,1891)
Hala Güzel(öykü,1891)
Haspa (öykü,1891)
Seyyie-i Tesamüh(-hoşgörünün kötülüğü-uzun öykü,1892)
Esatir(mitoloji,1892)
Aynalar(fizik kitabı,1892)
Zehra(ilk psikolojik roman denemesi,1896)
|
