keyfe keder darbuka dümbelek

 

                   I

yarı açık uyandın!  yalnızlık favorin çay yoktu.

aşk içinde parmak oynatmadan şahını aldılar.

 

aslı varken hayaline giden, yola bakan, kül yutan,

her  taşın altında dünü arayan, geçilmez kale,  mühürlü kapıydın.

 

düşünde balık görür yüce sıfır ile köşe başını tutar,

üstü körlenmiş şansını yel  ile kovalardın! zaman bekçindi.

 

vurdular iskeleni, vapur, gemi, bin bir deniz.

darbukalarla dalga , güneyden dönerken astalavista bebek!

 

körebelerin kuşattığı şiirsiz okuma bayramlarında,

fiillerin de olmalıydı! onlar hiç olmadılar.

  II

yüzü kapalı toprağa çöktün. kim sana uğradı kim öğündü?

isteyen görebilirdi seni, sana göre karaydı aşk.

 

davullar çalıyordu cep pasajında.

çektin çeşni yabancıları, düşsün dediklerin yaşadı.

 

illa ki büyüdün! aşk içinden çıkarken.

büyüdün illa ki, yalandan kalp krizi de geçirdin.

 

uyumsuzluk mu? o sözlükte yoktu! olamazdı da .

sorsalar cevaplayamazdın dilin ağrısını.

 

su çizgisinden başka çizgisi olamayanlardan,

keyfe keder darbuka dümbelek nikahsız düğündün.

                                                                  Eliz Edebiyat, Sayı:6