GECE VARDİYALARI

Sen

 Yalnızlık çiçeği

 Tezgâhımdan sonsuzluğa uzanan

 Kaç gece buluşmasında uykusuz

 Simli desenlere işledim  gözlerini

 

 İçimin sıkıntısı pencerelere vuruyor

 Bozuk karanlık yollara

 Yukarlardan mezbaha tarafından gelen

 Kesik kesik sahipsiz köpek havlamaları

 İçeride  terlemiş tavandan sarkan

 Floresanların donuklaşan ışığı

 Uykuya hasret gözlerimi acıtıp duruyor

 

 Ama yüzlerce makara uğultusu

 Aklım hep bir gazete haberinde:

 "Tekstil işçilerinin sağır olma tehlikesi"

 Gene de adını işitebiliyorum

 Gece kuşlarının kanat seslerinden

 Bir denizi aşıp tezgâhıma düşen

 Bu gecekondu mahallesinin eteğinde

 Artıyor özlemim

                    süreğen yalnızlığım

 

 Bir annenin tüm sevgisini

 Örtüyor musun çocuğunun üstüne

 Şiirsiz kalınca geceleri

 Ben kanamasın diye

 Yüreğime bastırıyorum uçuk

 Tütün rengi saçlarını

 

 Ne çok arıyorum sonra

 Solgun yüzünde sürekli ayrılığı

 Yeni bir desen için umutlu

 Eğildiğimde özlemin tezgâhına

 Gülüşünün uzak duruluğu

 Ağarıyor her mekik koşusunda