ANNEM DÜŞTÜ!
ben o evin sedirinde anıları çalınan çocuk
ölü kediler topluyorum eski fotoğraflardan düşen
efsunlu kuşlar havalanır, incir tadında
bırakır kadınsı gözlerini bir anne
yüzünün yitirilişi masalların eksik gölgesi
annemdi, bir goncanın tacı düşse
incinirdi, tahtalı köyün zor sakinleri
sevişmeye hazır yer altı suları dehlizler ve sır
beni de terk ederken bir tanrıyla aldattın
tozlu sokaklarını kentin bir ormanı
okşar gibi severdi, sokak lambaları
eski bir büyücü, ekmek kırıntılarına
üşüşen karıncalar, bakırcılar köyünde
bir guguk kuşudur artık zaman
ne zaman çocukluğumdan geçsem
yüzlerce sözcük havalanır o yazdan
çekilir bir yüze el ayak, eşiği cehennemin.
yüzünde cumhuriyet aydınlığı gelirken getirdiği sır
lamba, tanrı şımarık oğlana döndü.
annem düştü!...
Sözcükler, Sayı:39
