Yılmaz ARSLAN - SONBAHAR ..........."
“ SONBAHAR BAHÇELERİNDE
GECEYARISI SÖYLENEN ŞARKI ”
Tenine dokundu dolunay,
çöz ipeğini yüzünün,
gözbebeklerindeki gümüş aksın toprağa.
ruhunun sonsuz ülkesinde gezinsin
beyaz atlı imge!
dokun, değişsin ülker yıldızı
şafağa doğru... Uzat maviliğe ellerini!
Geçtin akşamın bahçelerinden,
limon kokuları, muz esansları
arasında; yitirdin ilkgençliğini...
bir parça tebeşir tozu, saçları yeni
yeni ağaran anne halesi: O,
şiirlerinde salınan kardan bir hayalettir şimdi!
Seni gökyüzüne bağlayan akşam,
yıldızlarını döküyor omuzlarından...
soruyorsun şaşkınlık anıtı gibi:
“Bu sonbahar bahçelerinde geceyarısı,
şarkılar söyleyerek ağlayan gül kimdi?”
|
