Ulaş NİKBAY - GÜLÜŞLERİNİN SONBAHARINDA AĞLARDIM
kayıp coğrafyasında dolaşırdım şiir ülkesinin her şey bir başkaydı gözyaşlarım papatya
sesim yitik bir ülkede kaybolmuştu oysa ve papatyalar akardı gözlerimden ağlardım
sonbahar kirli sakallı bir ihtiyardı mevsimin sarı yeleli sırnaşık rüzgârı diş bilerdi o en güzel dünyaya tomurcuktaki yaprağa
mevsimler taşırdım uzun yolculuklardan şiirimin kayıp coğrafyasından
papatyalar akardı gözlerimden gülüşlerinin sonbaharında ağlardım
bulutlar arardım arınacak yıldızlarımı alırlardı kaybolurdum
kirliydi hep yağmurlar gülüşlerinin sonbaharı bir şemsiyeydi sığınır ağlardım
(Kuzey Yıldızı, Sayı: 6)
|