Ramazan TEKNİKEL - ÇOCUK VE BAHAR
-1
Koşun çocuklar bu bahar sizin
Gün doğmadan daha
Size muştularlar baharın geldiğini
Bilmem hangi bahçenin hangi çiçeği
Dolaşır sabahları odalarınızda
Itır, baldıran, yabani güller
Bu bahar gününde anneniz sizden
Bir demet menekşe bekler .
-2
Üç çocuk başlangıcında baharın
Yere birşeyler çiziktiriyorlar
Erik ağacına tırmanıyor biri
Devedikenleri batmış parmaklarına
Böcek, kuş, su sesleriyle
Takla takla dönüyorlar.
Yerde karınca, börtü-böcek
Gökte her an gülümser güneş.
-3
Açarken ilkbaharda
Kır çiçekleri
Gider toplardınız
Gizli sevilerle
Susar derelere koşardınız
Yağmurlar yağmayagörsün
Ne şendiniz.
-4
Elbette bir şey diyemem
Elbette gidersin
Ama kalırsan sevinirim
Daha demin şuradaydın
Bir çocuğun elinde
Nereye kaçtın
Nereye saklandın bahar.
-5
Her gece uykularımı bölen
Afacan bir çocuk oluyorsun
Yorgunluğun anlaşılıyor
Rüzgarlar savrulan yüzünde.
Hüzün iğreti bir giysi oluyor
Yakışmıyor sana
Olmuyor işte
Nisana tutuluyorum yine.
Tadına varamadığımız bir şeydi nisan
Bir atlıkarınca ivecenliğinde doğa
Anlatırdın geceler savrulurdu yüzüne.
Bir nisan çarşambasıdır şimdi
Günlüklerde kalan.
Uçarı ikindiler başlar anlarsın
Anlarsın ya gün biter .
-6
Bağda, bahçede çocuklar
Binbir güçlükle çıkardıkları
Yerelmalarını yerler
Kiraz mevsimi.
Arada bir düşerse başınıza
Kızmayın, serçelerdir
Ondaki tat nede var
Nede var kirazın tadı
Gereğine inanmadıkça yaşlanırsınız
A çocuklar
Önce kiraz.
Çağdaş Türk Dili Dergisi Temmuz 2001
| 
