Küçürek (kısa) öyküler

[emre gümüşdoğan]

KIYAK

Kırbaç sesininyayıldığı çayırlara bakıp:
"Bir zamanlar; yaşlı aygır şehla kısrağa, şehla kısrakkör aygıra,kör aygırbadem gözlütaya aşıktı.Dili olsada kıyak'ın..." dedi, kıyakçı.

Edited by: emre

[emre gümüşdoğan]

NEFRET

- Eniğini kucağına topla ki oturak.
İlk kezo gün; yakasız gömlekten, çember sakaldan ve gül esansından nefret ettim.

[AYKIZI]

Kıyak'ın ilk cümlesini bir daha oku istersen Emre.

"Nefret" öyküsü güzel olmuş, belki biraz daha uzatılabilir.

Sevgiler.Edited by: AYKIZI

[emre gümüşdoğan]

Yağmur aynı incelikte devam ediyordu. İki metre ilerisine fırlayan"Allahın dediği olur." levhasına baktı, acı acı gülümsedi.

Edited by: emre

[AYKIZI]

Emre, sen bu işi oldukça iyi kıvırmaya başladın.

[emre gümüşdoğan]

Kendisini ***8216;şirinlik muskası***8217; sanan kadın bakmıyor, gözleriyle geğiriyordu. Sesi, kış gecesinde bir çakalın ayaza karşı uluması kadar iticiydi. Sustuğunda fark etti adamın gittiğini***8230;<?:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" />

[emre gümüşdoğan]

Sevgil yabangülü,
Zaman zaman çınarların yalnızlığını anlamaya çalışırım. Bazen "üşümüş çınar yaprağında" anılarla yüzleşirim, bazen de söyleşirim onlarla:


ulu çınar
gönlümde bir sevda var
yüreğim amansız yanar, bilir misin
söyleşecek kimsem yok
uzakta sevdiklerim
benimle söyleşir misin

ulu çınar
yar yanağı yok yastığımda
denizlerde tek başımayım
öptüğüm dudaklar keskin bir yara
ÅŸuramda
sen de yaralı mısın

ulu çınar
gölgende oturanlar halimi anlar mı
ya dalında kuşlar
onlar da sevdalı mıdır
senin gönlünde kim var

ulu çınar
yeni doğmuş ay gibi karşımda ve uzak
yıldızlarsa gözlerine benzer
bilir misin

ulu çınar
kendimi ıssız tepelere vuramıyorum
yorgunum
sessizce yakıp sigaramı
biraz daha kalsam
sıkılır mısın

*

Parkın orta yerindeki çınarı görenler, "Ne şanslı ağaç, hiç yalnız kalmaz." diye düşünebilirler. Oysa o; yanındaki çocuk bahçesine, gölgesindeki banklarda oturan yaşlılara, dalındaki sercelere, yağmura, güneşe bulutlara karşın çok yalnızdır, hele ki yaprağını döktüğü kış geceleri...

[Hüseyin Korkmaz]

AKIÅž

Sonbaharın döküntüsünde kalmış yüreğin çırpınışı usulca akıyordu.Yavuklusu onu bulsa kaya dibinde gözlerindeki ırmakları silecekti kuraklığa alışsın diye, oysa rüzgârı suskundu ve ellerimi bırakacak kadar asiydi. Kasım olunca esmesi gereken o söz vardı bir de geride: gidişin yürek burkuyor akşamları... Edited by: Hüseyin Korkmaz

[emre gümüşdoğan]

O Yoldan Bir Daha Ge***231;medim

Tepeyi a***351;t***305;***287;***305;mda g***246;rd***252;m, yolun d***252;zle***351;ti***287;i yerdeydiler.
Tenha yolun ortas***305;nda ***246;ylesine bir ***231;ift.
Gazdan aya***287;***305;m***305; ***231;ektim, oradayd***305;lar.
G***252;z g***252;ne***351;i ***305;***351;***305;nlar***305;n***305; kurutuyordu yola sermi***351;..
Bir ***231;ift... Yolun ortas***305;nda, ***246;ylesine***8230;
Freni yoklad***305;m hafif hafif, nas***305;lsa giderler ***351;imdi.
Y***252;klendim frene, sabah***305;n dinginli***287;ini ***231;izdi izim
O yoldan bir daha ge***231;medim***8230;

[emre gümüşdoğan]

YERSÄ°ZLÄ°K

Ne dışında yer buldu, ne içine sığdı...