 |
|
|---|
 |
 |
 |
|---|
|
|||
|---|---|---|---|
|
|
#11
14-10-2009, 15:37
|
|||
|
|||
Ben yay***305;mland***305;***287;***305; dergiyi ya da ald***305;***287;***305; ***246;d***252;l***252; okuyunca ***246;yk***252;y***252; merak ederim. Ayr***305;ca herkes okumak zorunda de***287;il ki zaten bu ***252;lkede neredeyse kimsenin kitap okudu***287;u yok. Bahanesi ***231;ok zira...
|
|
#12
14-10-2009, 15:57
|
|||
|
|||
|
yok bak bu suçlamayı reddederim zira okuma yükümü bilenler bilir. bu bir geri çekilme olarak görülse de makul görüneni yaptım ve öyküyü okudum. bir şeye takıldım yalnızca bu denli kütüphane tasvirine ne gerek vardı? cehov'un patlaması gereken tüfengi orada öylece yatıyor. okuma tutkusu karakterin daha kısa verilebilirdi ki bu daha başarılı bir anlatım olurdu sanki. söylemeden geçilemez ayrıntı dili iyi kullanmışsınız her ne kadar bazı cümlelerde gereksiz kelimeler olsa da. bir de ölüm kolaycı bir son genel olarak öykülerde uyguluyorsanız ilerlerken kendinizi tekrarlamaya başlarsınız. neyse şahsi biraz bu fikirler pek de derli toplu olmuyor öykü karşında olup tekrar dönülemediği için.
not; nezaket icabı öykünün daha evvel yayınlandığı yer yazılır ama en alta küçük puntolarla bu belki aklınızda bulunadurur.
|
|
#13
14-10-2009, 16:21
|
|||
|
|||
|
Öykünün konusunu kısaca ve en basit haliyle hayatının neredeyse tamamını kütüphanede geçirmiş, okuma tutkunu bir yazar olarak belirtebilirim. Ayrıntılı anlatımın nedeni bu. Cehov'la ilgili bir ilintili görmemek gerekir. Öykünün sonuna gelince, yazarın hastalığını okumuşsunuzdur. Dolayısıyla öyküde bir tutku ve onun yitirilişi var. Yazar da geçirdiği bir buhran sonucu hayatına son veriyor.
Öykülerimin hepsinde değil ama genelde insan psikolojine değiniyorum. Karakterler hayattan dışlanan ve hiçbir yere ait olamayan kişiler. Sonunda da bulundukları koşulları ve hayatın onlara sunduklarını şeyleri reddediyorlar. Ölümü kullanmam bir kaçış değil aslında. Belki öykü de bu yeterince hissedilmiyor ama ölüm temasının altına gizlediğim şey 'reddetme'. Son olarak eleştirileriniz ve nezaket dersiniz için teşekkür ederim.
|
|
#14
14-10-2009, 16:23
|
|||
|
|||
|
***214;yk***252;n***252;n konusunu k***305;saca ve en basit haliyle hayat***305;n***305;n neredeyse tamam***305;n***305; k***252;t***252;phanede ge***231;irmi***351;, okuma tutkunu bir yazar olarak belirtebilirim. Ayr***305;nt***305;l***305; anlat***305;m***305;n nedeni bu. Cehov'la ilgili bir ilintili g***246;rmemek gerekir. ***214;yk***252;n***252;n sonuna gelince, yazar***305;n hastal***305;***287;***305;n***305; okumu***351;sunuzdur. Dolay***305;s***305;yla ***246;yk***252;de bir tutku ve onun yitirili***351;i var. Yazar da ge***231;irdi***287;i bir buhran sonucu hayat***305;na son veriyor.
***214;yk***252;lerimin hepsinde de***287;il ama genelde insan psikolojine de***287;iniyorum. Karakterler hayattan d***305;***351;lanan ve hi***231;bir yere ait olamayan ki***351;iler. Sonunda da bulunduklar***305; ko***351;ullar***305; ve hayat***305;n onlara sunduklar***305;n***305; ***351;eyleri reddediyorlar. ***214;l***252;m***252; kullanmam bir ka***231;***305;***351; de***287;il asl***305;nda. Belki ***246;yk***252; de bu yeterince hissedilmiyor ama ***246;l***252;m temas***305;n***305;n alt***305;na gizledi***287;im ***351;ey 'reddetme'. Son olarak ele***351;tirileriniz ve nezaket dersiniz i***231;in te***351;ekk***252;r ederim.
|
|
#15
15-10-2009, 15:04
|
|||
|
|||
|
ben buralarda yazarken başarılı olamıyorum bunu kavradım, cehov'la anlatmak istediğim odur ki eğer öykünün sonunda o heykellerden biri diyelim ki okuyan adamımız çıkıp bıçaklasadı sırtının orta yerinden adamımızı bu tasvirler gerekliydi. (bak bu da çok fena bir son değilmiş
 meramım buydu açıkçası. elbette bu yazarın özgünlüğüyle ilgili sadece aklınızın kenarında bulunadursun diye dedim.. öyküdeki kuramlardan biri de budur.
|
 |
| Seçenekler | |
| Stil | |
|
|
Normal
