Afrodisyas Sanat Dergisi'nden seçilenler

[admin]

Meridyen Farkı

Kendine varamayan herkes bir gün başkasını bulur.

Kaç nehirle kan damlatarak bir deltaya karışırsın
gürültüyle buruşturulmuş bir haberken dünya
hayata soyunan önce ölümle giyinirken
sevişmelerin namlusuyla soğuyan bir geceden fırlatıldın.

Bir sapan taşı gibi devrildin atıldığın yeryüzüne
masumun kanıyla boyadı yanaklarını
ölüm, bir çivi gibi çakılırken Gazze’nin ortasına
uzaklıkla solan ne varsa kalbine yakın tut
buluşmaları harla, su avuçlarında bulsun sevincini
dünyanın yüzünü onla yıka
göğün sonu görünmeden, Bosna’da yaralı bir martı
delip geçmeden kanatlarıyla meridyenleri.

Şeffaf bir damlaydı eski vakitte, beyaz köpüklerden
bakan ummanı gördüm diyordu gözyaşında
artık hangi suya indirilsek anlarız batacağımızı
hangi ateşin avucuna sokulsak ürpererek titrer zaman
her nefeste çökebilecek bir evin son duvarları
insan denen upuzun bir sus yalanından
aranan yalnızca bir çocuğun şarkısı ama
bir çölün sesi sanıyorlar suyun bile iç çekişini.

Kolu koparılmış çocuklar meteorlara taşısın bizi
yaralı bir deniz yıldızı vurmadan ağıtların kıyısına
herhangi bir karakol tutanağında geçmiyor adı savaşın
askerden alıp o süngüyü, göm yüzünü haritalara
göster nerde başlar bir akarsu, nerde sınırı geçer
neden benim sinemde söner her acı
bırak gözlerindeki duman yeni bir talana yolcu
geceler bile yorgun gündüzün uyku sargılarında.

Kollarını iki yana açsan sessizliğin dallarına değecek
ortada bir zeytin ağacı, öldürülmüş üç güvercin
ve suyun yarasıyla gizlenen bir akşamın sonu
yan yana çekimli bir fotoğraf bu ama sen neden yoksun
neden sarkıyor uçurumlardan sesin böyle
tütün saran bir geceden çıkartırken güneşini
neden dürbünlerle sürek avında zehir yeşili gece
neden kendini izleyemez oluyor her ayna, öğrenilecek.

Ellerim diken içinde, bir yağmurun dökülüşü gibi
kendine doluyor acıyla bilenen her aşkın sonu
ayrılık diyorsun, sana yakışmaz hiçbir bıçağın ucu biliyorum;
bir kez daha kaybolup gidiyor yollar sana uzanırken.

Gözlerimiz kamaşıyor, ben de bu kuşlar nerden çıktı diyorum.

Ersan ERÇELİK
2009
AFRODİSYAS SANAT / Ocak-Şubat 2011