|
|||
---|---|---|---|
|
#101
|
|||
|
|||
![]() Al***305;nt***305;:
bu şiir hakda ne yazacağam?İşte yaklaşik 20-25 yıl civarında resmen dünya estetikasının deyişilmeyinin şairde ve her düşünürde yansıyan yüzü, şu şiirin konusu çokumuzun konusudur husus 70lerden önce doğmuşların konusudur bence,yığcam, yekon ve yumuşak kalemle, genelde bu şiiri şundan da kısa ve etkili yazmak olurdu his ediyorum, ben şuna şiir diyorum siz ne dersiz kendiniz bilirsiz,bir de şiirin manzaraları ve tesvirleri güzel mesela umudu giymek zordur, acılar dondururken parmak uçlarını teşekkür ederim |
#102
|
|||
|
|||
![]()
sayın ezheri öncelikle teşekkür ediyorum yorumunuz için ,henüz 26 yaşındayım ve 70 lerden sonrakilerin de konusudur : ) ve dediğiniz gibi çoğu insanın konusudur ..
sevgiyle kalın
__________________
sarhoş olacaksın şarapla şiirle ya da erdemle...neyle istersen... |
#103
|
|||
|
|||
![]()
-
Gündüze vuran ışığı topla kızım Sen beyaz ol rüzgar vurunca saçlarından dağılsın renklerin cümbüşü sen bahar ol kızım sen de açsın yediverenler ,arılar yüreğinde bal yapsın aşka hürmet et bin bir parçaya dağılıp dizlerinden çok umutların kanadığında bile bilirim ağlayacaksın küfür gibi diline yapışacak çaresizlikler o an toprağa bak kızım al avuçlarına,kapa gözlerini * Vurdum kendimi sonu görünmez yollara Vurulmuşum oysa kendi yolumda Kalk dedi kadın , gözleri ben ,yüzü benden Sesi içimde ki sesten Gitti kadın ,kokusu gelecekten - Aynıdır insanlar kızım ,mutluluğu bekler cinayet işlerken Çalarken kendi olmayanları, kendine görelikleri vardır Görelikleri öyle gördük deyişleridir Farklıdır insanlar kızım ,biri zambaktır biri buğday Biri çakıldır biri kum Sen toğrağın denizle kavuşması ol kızım * Ağladım ,giderken sevgili bu yangın akşamında Karlar karıştı yaşlarıma ,eriyen umudumda boğulurken Ağlama dedi kadın ,gülümsedi Kimsin diye soramadım karda kaybolurken Sen de gitme diyemedim içimi kör bıçaklar delerken - Şimdi kendine bir mum yak kızım Bir ağaç dik ,çiçekleri sula Sevdiğin bir şarkıyı mırıldan Sevdiklerini ara Bir fincan kahve yap kendine Yürüyüşe çık kedileri sev kızım Komşuna bir tabak kek yap Al eline bir kitap yüreğine basarak oku Haykır kızım ,bağır bağırabildiğin kadar Hayatı seviyorum diye Sen sev ki seni sevmeyenleri de Sen sev ki yaralarını Sen sev ki varolan her şeyi Toprak huzur versin sana ,rüzgar huzur versin kızım * Gülümsedim yeni doğan güne Kadını bir daha hiç görmedim Öncekilerden daha derin sızılarım oldu Nefesim kesildi bazen Ölmek gibiydi Aslında yaşamak gibiydi Hayat gibiydi Ve ben biliyorum ki Kırıldıkça güçleniyor Sabrında huzur buluyorum Hayat seni seviyorum Nigar Baran 9 Eylül 2012
__________________
sarhoş olacaksın şarapla şiirle ya da erdemle...neyle istersen... |
#104
|
|||
|
|||
![]()
*Sabrın sunduğu huzur yüreği gözlerinde bir çocuktur düştüğü yerde dizi kanayan,acısı avucunda isyankar bir susuş,geleceği geçmiş bilen bir yılgınlıktır .Yankılanır gecenin çığlığı adım attıkça ve düşlerim kalır yine karanlıktan al yüzlü sabahlara(hoşcakal demek isterdim pencereden el sallayan gençliğime ).
haziran 2010 *Sussam can yanığı ruhumda,haykırsam kaybolur o ruh karanlıkta.Hangisi daha çabuk öldürür adamı ,toprağa suya havaya değil,yüreğe göze söze düştün bir kere,bahar olup gelsen ya . ocak 2011 *Geldi şafağı gecenin söküyor karanlığı,düğümlenmişlikler var,ne boğazda ne duyguda ilmek ilmek düşüyor avuca . ocak 2011 *Yokluğunda sustum mühür basılmışçasına,yokluğunda öğrendim ’ney’ in neden bu kadar yüreği dağladığını,yokluğunda gördüm ’mey’in insanı nasıl hüzne bağladığını,yokluğunda bildim gecenin ’hey’heyleri nasıl getirdiğini ,yokluğunda sustum,’us’ tum .. haziran 2010 Nigar Baran
__________________
sarhoş olacaksın şarapla şiirle ya da erdemle...neyle istersen... |
#105
|
|||
|
|||
![]()
Elim ekmeğim emeğim
Tenim terim tekmilim Kapat gözlerini sokulsun soluna nefesim Korla döşenmiş yollardan geldim Güneşsiz baharlardan Dondurucu kışlardan geldim Nefesim hissim beklediğim Sesim sessizliğim Kapat gözlerini süzülsün ruhum ömrüne Yaşamak kırsalda günebakan Yaşamak utançta erguvan Yaşamak salkım salkım zeymuran Gün düşüyor avuçlarıma Aydınlığın duadır suratıma O ki hırçın bakış Yüreği ak Karadeniz O ki zamanla koşar adım yarışan başak Rüzgara inat başı hep dik O ki hoyrat toprak Denize hasret kararlı giden nehir O ki nehirlerden Nil Gölgeler kısalıyor Tepesinde hayatın hüzünlerden bozma düşler doğuyor Düşeyazan hayalin gecemde Ruhumun ruhsatı yenileniyor Düşlere yazdığım adın geceden sıyrılıp hecemde Değsin o gözler gözlerime Tuttuğum el kelepçe El götürsün beni gözlerindeki hücreye Ben tuttum o yüreği ,bırakmam Ben koştum o yolda,yorulmam Aç gözlerini yar Ömür biter elbet ahirette de yarin olmaya geldim Canım kanım sol yanım O ki candan öte içimde O ki Can’ınım Öz’ünde Aç gözlerini rızan olmaya geldim Hak tan destur alıp da sen olmaya geldim Yürekteki öksüzoğlanları koparıp Gül olmaya geldim Nigar Baran Eylül-2012
__________________
sarhoş olacaksın şarapla şiirle ya da erdemle...neyle istersen... |
#106
|
|||
|
|||
![]()
Aman vermez
Haldan bilmez Zulada mapusluk var Yüreği çevirmiş dört duvar Gayrı kelebek ömürlü umutlar Gayrı kulak sesi unutmuş Unutulmuş hayat Bağdaş kurulmuş dizlerde Yaslanmıyor yarin cemali Kesseler o dizleri Kesseler yare yazılmayan dizeleri Kış geliyor Sokaklardan kaçmış kalabalıklar Kasvet düşmüş şehirlerde kasketli insanlar Bağdaşmıyor suretin şehre yar sen bahara yakışan yeşilim adın çıkarsa dilden gözlerde donar okyanus solan çiçeklerse sararan bir mevsimim esen rüzgarsa savrulan bir zerreyim hasretlik düşer şu ömre vuslat düşmez bir cemre şu ömürde gelsem sana yırtsam karanlığı yollardan kırsam duvarları ah eder mi yürek içimdeki yangınsa bu üşümek niye atsalar cehennemin dibine yandım der mi senden ayrı düşmüş ben zincire vursalar bileklerimi acır mı sana kavuşamayan ben gelsem sana bağışlar mı beni senden uzak düştüğüm zaman yıkılsın bedenim yıkılsın ruhum sana gelmeyecekse kırılsın ayaklarım,ellerim bu hasret niye bu sınama niye duvarlar yükselir gece çöker çöker gözlerim sularda boğulurum gayrı avaz avaz içime düşer ses gayrı dermanı kalmaz sözün Nigar Baran 15 Ekim 2012
__________________
sarhoş olacaksın şarapla şiirle ya da erdemle...neyle istersen... |
#107
|
|||
|
|||
![]()
Ayakkabıları tavana asılmış yalın ayaklı yığınlar
Dirsekleri pencere kenarlarında çürümüş kayıtsız bakışlarla Dil uzatılsa uykulu biçimlerine Sokağın başından kaplar göğü beklenmedik sis Sıçrayıp da karanlıktan mintanlara bulaşan bu tekinsizlik nedir Hükmeden ses duyulur zifire karışır yıldızlar Mırıldanır dalda ahraz kuş Kanat çırpan ne varsa kamburundan vurulur Eller ellere yabancı ,gözler gözlere Neredeyse yitik bir ülke herkes kendi derininde Ter dökmeden terk edilmez güvensiz ülke Gel gitlere ayarlanmış yüzyıllardır saatler Zamana yönelen soru işaretleri güneşe orak Bu sokak var oluştan beri çorak Öyleyse benek benek yerlere düşenleri toplamalı Dinginliğinde uykunun beyaz bir uçurtma yapmalı Boğazı sıkan ne varsa o uçurtmaya bağlamalı Toplamalı sokağı da sise atmalı Ayakkabıları tavana asılmış yalın ayaklı yığınlar Dirsekleri yerlerde çürümüş kekeleyen çığlıklarla Açılır göğün göz kapakları Uyanan bir ülkede yeni bir gün doğar Nigar Baran 16 Ekim-2012
__________________
sarhoş olacaksın şarapla şiirle ya da erdemle...neyle istersen... |
#108
|
|||
|
|||
![]()
Gün batımlarına dolanan renk
Kırılanlardan gözün gördüğü Yanakta tohum Aşkta şarap Kesikte kan Yediden bir Acı aşındırdıkça Yürekte yedi hep bir Yanmak ve sonra Sonra mühür ertelenmiş zarflara Gün doğurdu geceyi Üşümek bundan Kesik kesik duyulan çığlık Bir şiirde Bir ezgide Kıpırdayan hüzün bundan Düşleri uyutan ağıt doğumdan Parmak izleri alınlarda Soluklanmış hayatın yorgunluğunda Asfaltları adımlarken gülümseyen yüzler Sek sek çizen küçük bedenler Arşivlenmiş yenilmişliğe inat Serum etkisidir gelecekte geleceklere Mevsimler karışır berrak görüş alanlarında Bizi bizden alan yaşanmışlık çatar kaşlarını Çatılır birikenler bir bakışın yüreğe kibrit çakımında Duman olur Isı olur ıssızlıkta Yardım çağrısıdır oysa Gök çağlayan olur Göz ağlayan olur Cılız adımların cılız sesleridir rüzgar İç çekiştir ötelere Kıpırdarsa o ağaçta o dal İnfazdır dala tutunan yaprağa Çiğner de geçerler Kurudukça sevinçleri damarlarında Parçalanıp da yiterler Rengi aynı gecenin Kırmızı gözlü bir dev Karartmak ister kendi gibi Biçimi aynı gecenin Evreni içine alan kara bir delik Çekmek ister kendine Ayırmak ister Akıl ve yüreği Beden ve ruhu Sağır kulaklara söyler mi bir gün biri Geceyi büyüten kim Nigar Baran 18 Ekim-2012
__________________
sarhoş olacaksın şarapla şiirle ya da erdemle...neyle istersen... |
#109
|
|||
|
|||
![]()
Bir bahar daha geçirebilir mi
Toprağında ki tüm tohumları denize atmış olanlar Yürekteki kayaya vuruyor bu baharda hırçın rüzgar Dört mevsimden fazlasını geçirdi içimdeki şehir Şehir diyorum da bakmayın gelenler önce güneşi alıp gidiyor Sonra çiçekleri topluyorlar Geride kutubda kalmış karanlık sokaklar Geride sokaklara dağılmış dikenli anılar Sonra da vurdukça o rüzgar Parçalanıyor o yürek Dikenlere eşlik ediyor çakıl taneleri çoğalarak Çoğalanlarım var evet Ama biliyor o yürek Çoğalan o taneler azalan bir bütünden geliyor Ya azalanlarım,azaldıkça ağlayamadıklarım Ağlamak diyorum da bu bahar çocuklar gibi olmak isterdim Sevgimi kırdılar anne diye haykırıp ağlayabilmek O zaman bu zehir zıkkım günlerde hafifler miydi O yürek… İstediklerimizi yakın anlamlara büründürerek Yahut yan yana durduğunda anlamsız olanlara Kelimelerden köprüler kurarak istemeyi öğrettiler Seni seviyorum herkes gibiydi Seni özledimi sıradan diyerek farklı anlatmayı denedik hep Öyle ki aşk bile dilimizden çıkmayanlardandı Yanılmışız anne Anlattık zannettiklerimizi anlatamamışız Giden bir yerlerde başka zamanlarda Bir başkaları için gelen oluyor Sevinmeliyiz evet İnsanlık adına Ama bugün imgelerden kopartıyorum birikintilerimi Birikinti demişken O karanlık yollarda o birikintilere hep düşüyorum ben Benim güneşimi aldılar Ay bile doğmuyor yürüdüğüm içimdeki şehirde Öfkem dalgalara vuruyor Sesler şiddetle çarparak bir birine Var olduğunu bilmediğim volkanı patlatıyor Şimdi elim yüzüm gönlüm ömrüm Yangınlarda… Çıkarsa dilimden bir söz Bilirim yakar çıktığı yeri de Yandığımız süt olsaydı Üflediğimiz yoğurtla sınırlı kalırdı Belki … Belki susmak en iyisidir Belki öfkeyi kusmak da iyidir Başlangıçlar gibi bitişler de iyidir Belki … Acılar olgunlaştırır diyorlar Çürümenin bir nedeni de fazla olgunluktan değil midir Bilmiyorum anne Ben artık hiçbir şey bilmiyorum Geçer mi,gider mi,biter mi,diner mi bilmiyorum Farklı yılın aynı mevsiminde aynı şekilde Bir öncekinden de beter biçimde Üstelik bu sefer inancımı da attıysam denize O kemik aynı yerden kırılabiliyorsa Kırılıyorsa şehrin fay hatları da gök hatları da yol hatları da Toparlansa ne olur dağılanlar İyileşse ne olur kabuk bağlayamadan kanayan yaralar Umut diye haykırsa ne olur akılda bir yerler Artık Geçmese de bir Geçse de bir nigar baran
__________________
sarhoş olacaksın şarapla şiirle ya da erdemle...neyle istersen... |
#110
|
|||
|
|||
![]()
Toprağın ayasına ağlayan göz
Boğulan su şimdilerde Aynı gökten inen damlalar Düştüğü ne okyanus Ne beton çukurlar ne de dereler Düştüğü yerde rengini alıyor tüm boğulmalar Toğrağın mayasına karılmış kına Beşi bir yerde takılı tüm boyunlarda Ucunda çatallanan not dipleri Şişelerde hapsolunmuş hayaller Hapislerde solunmuş hayatlar kadar gerçek Attık hepsini sulara Boğduk suyu kendi yolunda Bir öpücüğün zerafeti geride Beş parmak izi Şimdi suyun üzerinde Kesik kesik öksüren toprak Savrulan tozları kaçmış ciğerine hayatın Virgülleri kayıp hikayede Özneye görünmez çelmeleri takandır şimdilerde Boğazı geçmekle başladı asıl hikaye Zengin yürek fakir düşleri sevdi evvel zaman içinde Kaçırıldı bohçasıyla düşler kalbur saman içinde Öksürdü toprak Boğazda takıldı sözcükler Su verdiler Sırta vurdular Sularda boğulduk Sırttan vurulduk Özneyi kötü yapan ya bizdik Ya hikaye baştan yanlıştı Ya da … Avcun ters tarafında parlayan Serçe parmağa komşu Komşuya bakmış da huy kapmış yeni Serçe kadar kırılgan serçe kadar duygulu Tavşanı yiyen olmuş yalanları yediği kadar İnandıklarından yaralandığı kadar Avcun ters tarafında parlayan Bu halka da neyin nesi İçinde ki not dipleri Çatallanan düşler düşüyor Hayır hayır düşler değil şimdilerde Düşler suları boğuyor Kayan halkada soğukluk Bir bakmışsın toprak hapşırıyor Eğildi dallar Sustu dallarda yaşayanlar Bülbül mü Kabil gül mü Habil Zaman mı bıçak rüzgar mı bıçak Mevsimsel bir enfeksiyonun belirtileri mi tüm sanrılar Yoksa toprak mı zanlı suda mı kabahat Boş ver bak sular yükseliyor yine Yükseliyor yine topraktan ayaklar Ya zamanı geldiyse Ya sular da intikam çoğaldıysa 2 Hayat 1 Olguda birleştiyse,boğuluyorsak… Ya da … Boş ver,bak yok oluyoruz işte Nigar Baran 3 Kasım-2012
__________________
sarhoş olacaksın şarapla şiirle ya da erdemle...neyle istersen... |
![]() |
Seçenekler | |
Stil | |
|
|