[ogün kaymak]

Sonsuz derini kazıyor su
Su susuyor orda, sözcüklerin askılı
Büyücek bir adanın mutsuz hayaliyle dolu
Ufkun, omuzlarını üşüyor

Küreğin batık, pergelliyor yüzünü ıssız haritan
Öylece beklenir mi karanlığı yaran liman
Kızgın ten, puslu düş, tuza banılan ruh
Dışına kanayan rüzgâr, saklı yelkeni barınakların

Kararını veriyor - bu yavaş bir yol
Eli değiyor elime, salınıyor çiçeksizlik

Dibimi dolduruyor kıpırtısı havyarın
Günübirlik hayalleri şu kanatsız martının
Dilimden ürperiyor boşa düğümleriyle
Bakır tasında saklı bulutsuz bir güneşe

Bakışımsız heyecanla sallanır tekne
Yaz kapıyı aralar güze teşne kucağında
Kırılır kaşlarından eskiyen yarın
Meyvesiz içliğiyle ikizinden yaralısın


Ogün Kaymak

Dize, Sayı 180'den